IMQren administrazio-kontseiluak Montepiorekiko zubi guztiak haustearen eta konpainia saltzeko operazioan beste fronte judizial bat irekitzearen aldeko apustua egin du. Hordago horretan Beatriz Astigarragaren taldeak erabat edo ezer gabe jokatuko du ziurrenik, eta, gutxienez, ekintzak liberalizatzeko prozesua atzeratu lezake, auzitegiek horrelako auzietan erabili ohi dituzten erritmoengatik.

IMQko zuzendaritzak martxoaren amaieran bozkatuko du Adeslas SegurCaixarekin akzioak erosteko behin betiko akordioa, eta salaketa aurkeztu du Montepioko azken batzarrean ustez izandako irregulartasunengatik. Hitzordu hartan, sentsibilitate guztietako botoak lagatzeko zenbait gutun baliogabetu ziren, baina Igualatorioko kontseiluak ziurtatzen du haien eskubideak urratu zirela eta Astigarragak pentsio-funtsa kontrolatzeko eta Caja Madrideko eta Caixabankeko aseguru-etxeari salmenta errazteko planteatu zuen bozketan “iruzur” egin zela.

Argudio horrekin, bide judizialera jotzen du, Montepioren kontrola hartzeko saiakera berri batean, tradizioz IMQko presidentea buru izan duena. Konpainiaren salmenta-prozesuaren erdian, medikuen BGAEaren partaideek erabaki dute Igualatorioak Montepio gobernatzea saihestea. IMQko egungo buruzagiak akordio bat negoziatzera behartzeko azken bidea dela uste dute, jabe berriak medikuen erretiroa osatzen duen erakundea desegin ez dezan.

Txokea funtsezkoa da prozesuan. Montepiok konpainia Adeslasi saltzeko betoa jartzeko ahalmena du, jabe berriak duela hilabete batzuetatik ezagutzen diren oinarrizko hiru premisa betetzen ez baditu. Premisa horiek, azken batean, Montepioren “interesak eta independentzia errespetatzea” dakarte: IMQ Segurosek egiten dituen ekarpenei eustea, prestazioa kobratzen duen erretiratu bat dagoen bitartean, egungo mediku eta langileentzako pentsio-plan berri bat martxan jartzea – Eusko Jaurlaritzak bere akziodun guztiek nahi duten azken ekimena –.

Baldintza horiek betetzen badira eta Medikuen Elkarteko akziodun gehienek operazioa martxoan babesten badute, Montepiok blokeoa kenduko du. Zergatik ez dago Igualatorioko Kontseilua konpromiso horiek bere osotasunean hartzeko prest? Hori da zalantza nagusia konpainiaren etorkizunerako une kritiko hauetan. Batez ere, IMQko egungo presidenteak eta konfiantza-taldeak publikoki adierazi dutelako, pentsio-funtsarekin adostu gabe, ezinezkoa zela Adeslasi saltzeko eragiketa burutzea.

Egia esan, medikuen artean ia hiru urtez tira-bira ibili ondoren, akzioen erosketaren liberalizazioagatik, harremanak oso konplexuak dira Igualatorioko bazkideen artean. Izan ere, Montepiok “gorroto pertsonal asko sumatzen ditu kontseiluan”, eta uste du litekeena dela hori izatea “hitz egin nahi ez dutelako azalpena”. Justiziak bere garaian arrazoia eman zien Montepiori eta aurreko kontseiluari estatutuak aldatzeagatik, BASEari aurkako operazioei betoa jartzeko aukera ematen baitio. Orain beste fronte judizial bat ireki da.

Egilea Andoni Beitia