Azken orduko mugimendurik ez da izan, eta, Espainiako Gobernuaren itxikeria ikusita eta negoziaziorako tarterik ez dagoela ikusita, Pedro Sanchezen Gobernuko ohiko bazkideek lan-erreformaren ezezkoan kokatu behar izan dute, gizarte-eragileen arteko ituna aitzakiatzat hartuta. Horrela, legedi berria gaur arratsaldean berretsi da Diputatuen Kongresuan, Ciudadanos, PDeCAT, Mas País edo Coalicion Canaria bezalako sigla ezberdinen zopa ezohiko batekin, eta ezezkoaren blokeak baino babes bat gehiagorekin (175 174ren aurka); gehiengo hori ezinezkoa izango zen PPko ordezkari baten botoaren akatsagatik izan ez balitz.
Izan ere, Alberto Casero diputatu popularrak boto telematikoa ematerakoan huts egin izan ez balu, dekretua bertan behera utziko zukeen Ganberak; izan ere, UPNko bi diputatuek, Sergio Sayasek eta Carlos García Adanerok, Exekutibari ez obeditzea erabaki zuten, eta diziplina hautsi zuten erreformaren aurka agertuz. Horrela, arauak mirariz eta gutxieneko marjina batekin egin du aurrera.
Dekretuaren aurkako alderdien artean, azkenik, EAJ kokatu da; izan ere, Moncloarekiko elkarrizketak ia azken minutura arte agortu diren arren, egiaztatu du ezinezkoa zela akordio batera iristea, dekretuaren blindatzea zela eta, Jaurlaritzaren arabera ezinezkoa baitzen euskal hitzarmenek estatukoen aldean zuten nagusitasuna sartzea, hori baitzen Euskal Taldearen betekizun nagusia lan-arloan.
Jeltzaleak, beraz, minduta agertu dira dekretu honen amaierarekin, bai patronalaren “xantaia onartezinaren” jarreragatik, bai inbestiduretako bazkide nagusiekin akordiorik lortzeko gai izan ez den gobernu baten enroqueagatik.
Boto bakarreko aldea
Gaur goizeko saioan, Aitor Esteban EAJk Kongresuan duen bozeramaileak akordioa lortzeko ezintasuna deitoratu du, baina gogorarazi du bozkatzen zena bezalako lege garrantzitsuek ezin dutela inposatu: “Adostasunak gustuko ditugu eta elkarrizketa sozialean egindakoa baloratzen dugu, baina adostasunak ez dira inposatzen, eta are gutxiago Legebiltzarrean”.
Nazionalistek egiaztatu dute lan-erreforma berrian alderdi positibo batzuk badirela, eta ez diete ateak ixten etorkizunean enpleguari buruzko akordioei, baina kritikatu dute, kasu honetan, Moncloak ez duela entzun euskal hitzarmenek estatukoen gainetik lehentasuna izateko bere eskaera “ukaezina”. Aitor Estebanek uste du PSOE eta Unidas Podemosen Gobernuak gogor egin duela enpleguari buruzko legedi berria aurrera ateratzeko, sindikatuen eta patronalaren babesarekin; izan ere, Kongresuari “ez zion jaramonik egin”, eta ez du beharrezko lan parlamentarioa egin ohiko bazkideen babesa lortzeko.
Bestalde, EH Bildun oso kritikoak izan dira inbestidura gehiengoaren hausturarekin, baina Estatuko “ezkerreko blokea” ahalik eta azkarren “berregiteko” lan egingo dutela esan dute. Oskar Matute diputatuak deitoratu duenez, bere proposamen guztiak atzera bota ditu Gobernuak, eta horrek, azkenean, eragotzi egin du erreforma handinahiagoa lortzea eta langileen eskubideetan “haratago joatea”.
Antzeko jarrera hartu du Esquerran, eta Gabriel Rufian bozeramaileak zalantzarik gabe leporatu die PSOEri eta Unidas Podemosi dekretuarekin langileei “iruzur egiten saiatzea”. Era berean, Rufianek esan du ez dela negoziazio prozesu bat egon, “Presio prozesu bat baizik”, eta argi utzi du ERCk ez duela “mehatxupean negoziatzen”.
Euskal nazionalisten eta katalanen kritikak indargabetzen saiatu da Yolanda Díaz bigarren presidenteordea, lan-erreforma honen ehule nagusia; izan ere, “Arau batek aurrerapenak baditu, alde bozkatu behar da”, “Azaleko eztabaidak” eta “lehia politikoak” alde batera utziz.