Loiuko Aceros Olarra enpresak, Euskadiko altzairutegi nagusietako batek, hazkunde-plan bat du mahai gainean, azken urteotan lortutako emaitza onak ikusita. Deiak jakin ahal izan duenez, altzairu herdoilgaitzaren fabrikatzaileak erabaki du aspalditik zehazten ari den baina hainbat arrazoirengatik inoiz gauzatu ez den proiektu bati ekitea. Baina orain instalazioak handitzea lehentasun bihurtzen da merkatuaren bilakaera onaren aurrean. Pabiloi berriak eraikitzea eta fabrikaren inguruko sarbideak hobetzea da helburua. Udala horretan lanean ari da, auzokideentzat formula bideragarriak eta, batez ere, positiboak dauden egiaztatzeko.
Eragiketa konplexua da, konpainiaren kokapen geografikoa kontuan hartuta. Olarrako fabrika aireportuaren (alde batean) eta trenbidearen (bestean) artean dago; beraz, instalazioak handitzeko lekua aurkitzea ez da erraza. Era berean, faktoriarik erosoenera errepidez sartzeko eta irteteko bide bat izatea bilatzen da, baita Txorierriko korridorearekiko distantzia laburtu ahal izatea ere, nahiz eta azken helburu hori faktore askoren mende egon, eta oraindik goiz den inguruko mapa berriaren marrazki itxi bat eduki ahal izateko.
Loiuko Udalak azpimarratu du Udalak udalerriko enpresei ahalik eta laguntza gehien eman nahi diela, baina argi utzi du era horretako edozein proiektuk teknikarien eta adituen oniritzia izan behar duela, eta, hori eginez gero, Larrondo auzoko bizilagunen egunerokotasunera hobekien egokitzen den aukera aktibatuko dela.
Rodacciai talde italiarraren esku dagoen Bizkaiko altzairutegi historikoak une gozoa bizi du fakturazioari eta irabaziei dagokienez, eta merkatuaren beharrei erantzuteko gaitasuna izatea du helburu. Aste honetan, Bizkaiko puntako beste enpresa batek, Haizea Wind enpresak, norabide horretan jauzi egingo duela iragarri du, Bilboko Portuan duen lekua eta lantaldea bikoiztuz, Danimarkako enpresa baten makroibilbide berri bati erantzuteko.
Olarrak bere profil baxuko politikari eusten dio proiekzio publikoari dagokionez, eta izatez, bere izena ez zen agertu 2021eko azken hilabeteetan elektrizitate-kostu altuek ito zituzten euskal altzairutegien artean, Sidenorren edo ArcelorMittal taldeko lantegi batzuen kasuan bezala.
Rodacciai taldea, akziodun nagusia
Bostehun langile ingururekin (2.000 langile baino gehiago izatera iritsi zen laurogeiko hamarkadan, Bilbon bulegoak eta Erandion beste lantoki bat zituela), Olarrak eragozpen handirik gabe gainditu du covid-aren krisia. 1955ean jaiotako altzairutegi historikoak une delikatuak igaro ditu, 1979an Estatuaren eskuetara igarotzea barne, eta urte batzuk geroago pribatizatu egin dute berriro, hainbat berregituraketa egin ondoren. 1996tik bere akziodun nagusia Rodacciai taldea da, Lombardian du egoitza, Italiako iparraldean. Oso bezero sendoekin, Olarra kalitate handiko altzairuetan espezializatu da, eta 2008ko krisian izandako arazoak atzean utzi ditu azken urteotan. Une hartan, zuzendaritzak eta langileen ordezkariek erregulazio-neurriak adostu behar izan zituzten eskariaren jaitsierari aurre egiteko, eta, hain zuzen ere, zulo hark itzuli zion tiraderari lehen hedapen-plana.
Orain, zuzendaritzak uste du beharrezkoa dela proiektu zahar hori berreskuratzea eta instalazioak handitzea, ekoizpena indartzeko eta merkatuan dauden aukerei erantzuteko. Ez da gaur biharko operazio bat izango, konpainiak bere gain hartu du hori, handitzeari ekiteko behar adina eremu aurkitzeko hainbat fronte egin behar baitira. Izan ere, ez da erraza egungo perimetroa gainditzea, aireportua iparraldean, enpresa-pabiloiak ekialdean eta mendebaldean eta Bilbo-Lezama trenbidea hegoaldean.