Telelana gutxiengoa izatetik ezinbesteko baldintza izatera igaro da bi urte baino gutxiagoan talentua erakartzeko. Hori berresten du Polyk egindako Reclutar, retener y crecer azterlanak, zeinak ondorioztatzen baitu erakundeen % 56k badakiela lan hibridoko planei heltzen ez badie langileak galtzen hasiko dela eta ez dela profesional berriak erakartzeko gai izango.
Lan-modalitate berri horrek oso eragin positiboa du produktibitatean. Hala diote enpresen % 72k ( % 74 Espainian), eta produktibitatearen batez besteko hazkundea % 27koa izan dela ( % 28,5 maila nazionalean).
Baina datu horiek ez datoz bat giza baliabideen kudeaketan gertatzen ari denarekin: konpainien % 52k diote lan hibridoa iragankorra dela, eta % 19k bulegoetara modu guztiz presentzialean itzultzeko eskatzen die langileei. Espainia da, Erresuma Batuarekin batera, ikuspegi hori gutxien partekatzen den herrialdea: enpresen % 45ek uste du telelana atzean utzi behar dela noizbehinka. Era berean, Espainiako zuzendarien % 86k adierazi du enplegatuek lehen egunetik eskatu beharko luketela lan malgua. Munduko gainerako lekuetan baino ehuneko handiagoa ( % 80).
Espainiaren kasuan, konpainien % 39k bakarrik uste du erabat prestatuta dagoela modalitate hibridoari ekiteko. % 45ek onartzen du egokituta daudela epe laburrean sistema honekin funtzionatzeko, baina ez dutela epe luzerako estrategiarik. Badirudi munduaren gainerakoa apur bat prestatuago dagoela, baina hutsune asko ditu betetzeko: erakundeen % 48k dio prest dagoela, baina % 37k onartzen du berehalako aldirako baino ez dagoela prestatuta. Antolaketa handiagoa da gehien errepikatzen den erreklamazioetako bat. Zehazki, maila globalean galdetutakoen % 84k ( % 94 Espainian) langileek bulegoan igaro beharreko egun kopuruari buruzko arau argiagoen falta sumatzen du.
Bestalde, pandemiaren hondamenak agerian geratzen hasi dira plantilletan. Maila globalean, enpresen % 58k aitortu du langileen txandakatze handiagoa izan duela koronabirusaren hedapena hasi zenetik. Ehuneko hori % 54koa da Espainiaren kasuan. Europako gainerako bizilagunen oso antzekoa, hala nola Frantzia, Alemania eta Erresuma Batua.
Pertsonak beren lanpostua uztera eramaten dituen arrazoi nagusia garapen profesionala bilatzea da. Aldagai horrek are pisu handiagoa du Espainian ( % 26) munduko gainerako herrialdeetan baino ( % 19). Malgutasun handiagoak ( % 14) eta Covid-aren kudeaketak eragindako nahigabeak ( % 6) osatzen dute podiuma.
Osasun mentala
Alde horretatik, telelanak kontrapartidak ere baditu. Azterlanak jasotzen duenez, erakundeen % 60k uste du langileak bulegoan ez badaude, ezin izango dituztela eraiki karrera profesionalean aurrera egiteko behar dituzten harremanak. Espainiaren kasuan, kezka-maila % 55era jaitsi da. Ildo horretan, korporazioen % 74k uste du urrutiko lanak inoiz baino zailagoa egin duela kultura korporatiboa sustatzea.
Horren aurrean, konpainia batzuk lan-espazioak berriz diseinatzea erabakitzen ari dira, bertaratzen direnek eta urrutitik konektatzen direnek antzeko esperientzia izan dezaten. Ildo horretan, cloud aplikazioetan eta lankidetzarako aplikazioetan egindako inbertsioa nabarmentzen da ( % 92). Bitartean, bulegoen barruan premia bakoitzera egokitutako hainbat gune sortzea nagusitzen da: lankidetza-eremuak ( % 36), deskonexio-eremuak ( % 32) eta kontzentrazio-eremuak ( % 31).
Osasun mentala izan da pandemiaren ondorioz mahai gainean jarri den beste erronka nagusietako bat. Konpainien % 67k aitortzen du betebehar morala dutela langileak lan-gainkargatik babesteko, batez ere ohiko bederatzietatik bostetara bitarteko ordutegia atzean uztearen ondorioz, lanaldi luzeagoak eta ez hain mugatuak izatearen alde. Baina gutxik ekin diote lanari. Erakundeen erdiak bakarrik ( % 51) dio neurriak hartzen ari dela pertsonek etengabe konektatuta egon behar dutela pentsa ez dezaten.