Josu Jon Imaz Repsoleko kontseilari delegatuak egungo trantsizio energetikoa “berriz pentsatzeko” deia egin du, ikuspegi “ez hain ideologikoarekin”, “Gaizki egiten ari delako”, eta “industrian, kostu energetikoetan eta kontsumitzaileengan eragin negatiboa izateko arriskua duelako”.

Asteazken honetan Bilbon egindako Cebekeko Enpresa Topaketan, “Pandemiaren eta Europan gerra baten ondoren: nola aurre egiten diegun enpresek oraingo eta etorkizuneko zailtasun eta erronka berriei”, Jon Josu Imazek Ukrainako gatazka belikoari buruz hitz egin du, eta ukatu egin du “krisi energetikoaren gaitz guztien eragilea” denik. “Ez da egia”, ziurtatu du.

“2021eko azaroan, petrolioa 81 dolarretan zegoen upela, eta ez zegoen Ukrainako gerrarik, eta abenduan gasaren prezioa altuagoa zen, eta ez zegoen Ukrainako gerrarik”, argudiatu du.

Imazek marraztu duen eszenatokiaren arabera, gizarte batek “gero eta gehiago” eskatzen du petrolioa eta gasa, kontsumoa hazten doa, eskaria handitzen doa, “Ekoizpena moteltzen da,” Eta “inbertsioaren eta finantzen ikuspuntutik, zailtasunak jartzen zaizkie sektore eta enpresei energia horietan inbertitzeko”.

“Inbertsioa jaisten ari da, eskariak gora egiten jarraitzen du, ekoizpena jaisten ari da… Ez da beharrezkoa Harvardeko ekonomian doktore izatea prezioak igotzen ari direla jakiteko “, gaineratu du.

Repsoleko kontseilari delegatuaren ustez, “Beharrezko trantsizio energetiko bat planteatu da, bere anbizioa izan behar duena, baina ez da trantsizio adimenduna, industrian, kostu energetikoetan eta kontsumitzaileengan eragin negatiboa izateko arriskua duen trantsizioa baita”.

“Beraz, nire lehen hausnarketa litzateke: anbizioa, trantsizio energetikoa bai, zalantzarik gabe, baina trantsizio energetikoa birpentsatu behar dugu”, eskatu du.

Gaizki egiten ari den trantsizioa

Imazen ustez, une ona da, “Energiak helburu hirukoitza bete behar duelako”. “Hornikuntzaren segurtasuna, –ahaztu egin zitzaigun Europan– lehiakortasuna/prezioa, gure industria lehiatu ahal izateko eta desindustrializatu ez gaitezen, eta jasangarritasuna”, aipatu du.

Bere ustez, trantsizioa “gaizki egiten ari gara, izan ere, trantsizio horren” ikuspegi ez hain ideologikoa behar da “, eta” apaltasun teknologikoa “ere behar dela uste du.

Imazek adierazi du deskarbonizazioak asmo handiko helburua izan behar duela, eta adierazi du familiek ezin dietela aurre egin kostu energetikoei, eta enpresek gelditu egin behar dutela, energia “oso garestia” delako.

Adierazi duenez, mix energetikoa “garestia” da eta “ezin da onartu”, eta gaineratu du deskarbonizatu nahi dela, baina emisioak handitzen ari direla, eta, beraz, uste du “gaizki” egiten ari dela. Horregatik guztiagatik, Imazek uste du “ideologia teknologiaren gainetik” jartzen ari dela, eta berretsi du “trantsizioa birpentsatu” behar dela, “Hori ez baita jasangarria gizarte gisa”.

Bere ustez, petrolioa “luzaroan” beharko da, trantsizio energetikoak “aplikazio askotan plastiko gehiago erabiltzera” behartuko duelako, baita gasera ere. “Beraz, trantsizio energetiko bat behar dugu, hidrokarburoak datozen urteetan prezio egokian ekoitziko direla bermatzeko, bestela lehiakortasun- eta hornidura-arazo bat izango baitugu guztiok”, adierazi du.

Puntu horretan, Klima Aldaketaren Legea aipatu du, “Gas naturala esploratzea eta ikertzea debekatzen duena”. “Gero gasaren prezioaz eskandalizatzen gara, esploratzea debekatzen badugu, AEBetatik inportatu behar badugu… Industrialki gure industriaren lehiakortasuna kaltetzen ari gara eta hirugarrenekiko dependentzia handitzen ari gara “, adierazi du. Gainera, “Apaltasuna eta neutraltasun teknologikoa” gomendatu ditu.

Bestalde, ziur agertu da “ekonomiaren zati handi bat ez dela elektrifikatuko, ez orain ez datozen hamarkadetan”, eta elektrifikazioari “guztia” ez fidatzeko deia egin du, “Hori akats larria litzatekeelako”.

“(Erregaiak) likidoak deskarbonizatu behar ditugu, eta horrek beste izaera bateko apustuak dakartza. Errekuntza-motorraren aldeko apustua egitea da. Kontrakoa oso akats larria litzateke. Herrialde honetan daukagun industriarik garrantzitsuena kaltetuko genuke, automobilgintzaren industria, alegia “, gaineratu du.

Josu Jon Imazek uste du jendeak jada ez duela autorik erosten, ez dakielako zein erosi. “Gure ziurgabetasunarekin, industria eta CO2 emisioak kaltetzen ari gara, autoak zaharrak direlako”, adierazi du.

Repsoleko arduradunak adierazi duenez, auto elektriko bat erosi nahi duenari “6.000 euroko diru-laguntza zuzena ematen zaio kasu askotan” eta ez dute hidrokarburoen zerga ordaintzen, hori guztia “kasurik onuragarrienean, autoaren bizitza osoan 6 edo 7 tona CO2 isurtzeari uzteko”. “Askoz ere merkeagoak diren beste modu asko bururatzen zaizkit, eta pobreengandik aberatsengana errentak transferitzeko sistema ezin hobea da, hori baita mobilizazio-modu jakin batzuk sustatzeko politikekin egiten ari garena. Eta automobilgintzaren industria kargatzen ari gara, jendea autoak erosteari uzten ari zaiolako zer egin ez dakielako “, gaineratu du.

Apaltasun teknologikoa

Josu Jon Imazek uste du apaltasun teknologikoa ere behar dela, bioerregaiekin, erregai sintetikoekin, aurreratuekin, erregai auto batek baino CO2 gutxiago isuriko duela. “Utz diezaiogun teknologiari lan egiten. Ziurtasun bat daukat: gaur egun Alemanian auto elektriko batek diesel batek baino emisio gehiago igortzen ditu bere bizitza osoan, CO2aren iraunkortasunaren ikuspuntutik “, adierazi du.

Repsoleko kontseilari delegatuak uste du, gainera, deskarbonizatzen ari direla “industriako enpleguak eta CO2 isuriak munduko beste toki batzuetara esportatzearen kontura”.

“Gaur egun altzairuaren sektoreak eta zementuaren sektoreak Europa osoak baino CO2 gehiago isurtzen dute. Europan industria-jarduera ezinezkoa egiten badugu, enplegua galduko dugu, industria galduko dugu eta, gainera, C02 gehiago isuriko dugu. Alde horretatik, mesede txikia egiten ari gara, munduko bizi-ziklo osoko emisio garbien ekuazio osoa izan behar dugu “, esan du.

Onartu duenez, Europa “energia-larrialdi baten aurrean dago”, eta EBko erakundeek “mendekotasunaren arazo hau epe laburrean konpontzearen aldeko apustua” egin behar dute, eta “gasa etorkizunaren parte” dela nabarmendu du. “Bien bitartean, ditugun tresna guztien aldeko apustu irmoa egin behar da, ekonomia zirkularreko elementuak bultzatu behar dira eta Europan CO2aren prezioa birpentsatu behar da, espekulazio finantzario izugarria dago”, adierazi du.

Josu Jon Imazen ustez, Europako Batzordeak “Industria sarea babesteko jardun behar du, hemen industrializazioaren aldeko apustua baitago”. “Beraz, industriaren aldeko apustu irmoa eginda, eta anbizio klimatikoarekin, trantsizioa birpentsatu behar dugu, industriarentzat ekonomia lehiakorra eta kontsumitzaileentzat prezio zentzuzkoagoak izan nahi baditugu”, adierazi du.

Egilea Andoni Beitia