Euskadiko eta Gipuzkoako esne-sektoreak, zehazki, Gipuzkoako Batzar Nagusietan euskal alderdien “premiazko” konpromiso eta lankidetza politikoa eskatu du baserriaren gainbehera saihesteko eta tokiko ekoizleen egoera berez “jasanezina” gehiago ito eta zailduko ez duten neurriak antolatzeko.

Hori guztia, pentsua urte eta erdian % 70 igo zaien egoeran, argiak % 300 eta gasolioak prezioa bikoiztu dute, eta esnea, saltzen duten produktua eta gero eta garestiago egiten zaiena, oraindik ere erreklamazio-artikulu bat da azalera handietan, eta haiek galerak izatera behartuta daude une honetan.

Gipuzkoan 252 behi-esne ustiategi eta Euskadin 470 daude desagertzearen Damoklesen ezpatarekin. 65 milioi litro (170 Euskadin) bertako ekoizleen esne alanbrean. Abeltzaintza txikiak, handienek ere, Etzegaratetik harantz igaro bezain laster txiki geratzen direnak.

Garikoitz Nazabal eta Iñaki Goenaga, Ehne eta Enba nekazaritza erakundeetako arduradun nagusiak, Ekonomia Sustapen, Turismo eta Landa Ingurunearen Batzordean agertu dira eta burokrazia arrazionalizatzeko deia egin dute.

Era berean, politikariei adierazi diete beharrezkoa dela erakundeetatik gizarteari hurbiltasun-mezu bat helaraztea, biztanlerian lehen sektoreari buruz ezartzen ari diren “aurreiritziak” hautsiko dituena, herritar ertaina sektore horretatik gero eta urrunago baitago.

Herritar batek 70 litro esne kontsumitzen ditu urtean biztanle bakoitzeko, eta, kasu askotan, ez dirudi prest dagoenik litro bakoitzeko 10 zentimo gehiago ordaintzeko; horrek 7 euroko gastua ekarriko lioke urtean. Urtean otordu bat gutxiago etxetik kanpo “, esan du Nazabalek. 40 urtez geldirik egon diren prezioak, botilatxo baten truke esne litro baten truke baino gehiago ordaintzea eragin dutenak.

Sektorea mobilizatu egin da. “2021ean hasi ginen, ekainean: pentsuen prezioagatik protesta egin genuen, gure kezka helarazteko”, esan dute. Banaketarekin bildu dira, Donostialdean traktorada bat egin zen nabarmentzeko. “Kalera atera behar izan genuen gizarteari gure ezintasuna erakusteko. Eta 2021aren amaieran Hego Euskal Herriko sindikatuek protesta bateratuak egin genituen, lau lurraldeetatik inoiz gertatu ez zena. Eta esnearen prezioa dendetan egiten jarraitu dugu “, azaldu dute.

Ingurunea ondo zaintzea

Baina horiekin ere ez. Arazoa egiturazkoa da. Bezero nagusietako batek bere marka zuriaren prezioa 0,59tik 0,75era igotzea lortu dute, baina ez omen da nahikoa. “Hala ere, gutxienez bost zentimo gehiago igo beharko nituzkeela uste dugu, gure askapenak mantendu ahal izateko”, esan du Goenagak.

Enbako presidenteak nabarmendu duenez, baserrietan, kalitateko eta hurbileko esnea eta haragia ekoizteaz gain, “Ingurunea ondo zainduta mantentzen dugu; larreak eta mendia mantentzen ditugu, eta horregatik, nolabait, etekinen bat ere jaso beharko genuke. Ingurumenari egiten diogun ekarpenaren ikuspuntutik aztertzeko eskatuko genizueke, beste diru-sarrera batzuk behar baititugu “, esan du,” Gutxienez Gipuzkoa polit eta bizi bat izaten jarraitu nahi badugu “. Gu prest gaude legeek diotena betez lan egiteko, baina etekina lortu behar dugu gure askatzeak osatzeko “.

Ehne sindikatuko Garikoitz Nazabalek deitoratu duenez, “Hamarkada askotan merkaturatzeko kontsumo-eredu bakarra bultzatu da Euskadin, eta horrek” zaparrada horri hobeto eustea ahalbidetu digu “sektorea birmoldatzeko urte zailetan, baina, aldi berean, bere ekosistema sortu du, bolumen handiekin lan egiten duen industria batekin eta kontsumo handia maneiatzen duen banaketa batekin. Testuinguru horretan, ekoizle txikiak “ez du maniobragarritasunik”.

“Biziraupenaz ari gara. Gure seme-alabek honetaz, baserriaz bizitzen jarraitzea nahi dugu “, esan du Nazabalek. “Nire ustez, litekeena da merkatuak duen prezioa bere gain hartzea, baina nola egiten duzu trantsizioa, hamarkadetan produktu bat bere prezioaren azpitik ordaintzera ohitu zarenean?”, galdetu du.

Jaisten ari den ekoizpena

Ehneko arduradunak esan duenez, ustiategi asko mantentzen badira, “Gure etxeak direlako da”, “Gure bihotza, gure baserriak”. Goenagak esan duenez, “Gero eta baserritar gutxiago gara eta ekoizpena jaisten ari gara”. Baina, gugandik harago, nork ikusten du hori? “, galdetu du. “Guk ikusten dugu gizartea ez dela konturatzen, ezin dela sumatu ziztu bizian goazela, eta guztion artean konpromiso bat hartzen ez badugu oso denbora laburrean, historian geratuko dela”.

Eredu kooperatiboaren aldeko apustua egiten jarraitu du Goenagak. “Gipuzkoako esne-sektoreak urrats berriak eman eta bide berriak landu behar ditu, baina betiere eredu kooperatiboaren barruan”, esan du.

Nazabalek eta Goenagak ziurtatu dute Gipuzkoako baserriak ez duela diru-laguntzetatik bizi nahi, baina figura hori defendatu du egungo egoera eta egoera kritikoak gainditzeko, eta eskerrak eman dizkie Eusko Jaurlaritzari eta Aldundiei emandako laguntzagatik.

Alderdi politiko guztiek adierazi dute baserria zaintzeko lan egiteko borondatea: PPk, Elkarrekin-Gipuzkoak, PSE-EEk, EH Bilduk eta EAJ-PNVk.

Egilea Andoni Beitia