Arantxa Tapia Garapen Ekonomiko, Jasangarritasun eta Ingurumeneko sailburuak adierazi duenez, Aljeriak Espainiarekin adiskidetasun-ituna bertan behera uzteko hartutako erabakiak “tentsioa” eta “ziurgabetasuna” areagotzen ditu, eta, beraz, “Arazoak” gehitzen dizkio euskal produkzio-sektoreari.
Tapiak Bilbon egin ditu adierazpen horiek, eta “trantsizio energetikoa Euskal Herrian” izeneko topaketa batean parte hartu du, CRAI liburutegian. Bertan, Aljeriak Espainiarekin duela ia bi hamarkada sinatutako adiskidetasun-ituna bertan behera uzteko hartutako erabakia aipatu du, Marokok Mendebaldeko Sahararen gainean duen autonomia-planari emandako babesagatik errepresalia gisa.
Sailburuak tentsio geopolitikoak aipatu ditu, eta merkataritza harremanak eteteak “bizitzen ari zen tentsioa apur bat gehiago goratzen” duela adierazi du.
Azaldu duenez, “Ikuspuntu diplomatikotik garden samar” bizi den prozesu bat da, eta gertatzen ari dena zehazki zer den ez dakitela ziurtatu du. Hala ere, euskal industriaren gaineko eragina “zuzenean biziko” dela ziurtatu du.
Tapiak baieztatu duenez, gas naturalaren bi iturri nagusiei dagokienez – Errusia eta Aljeria – Ikusten dena da “tentsio absolutuko” egoeran dagoela, eta horrek “ziurgabetasun erantsia” dakarrela aldez aurretik zeukanarekin alderatuta.
Gas naturalaren hornidura, guztiz beharrezkoa
“Beste kokapen batzuetako gas naturalaren mende gaude, baina oraindik ere asko behar dugu gure ekoizpen-prozesuetan jarraitu ahal izateko. Gas asko behar da ekoizten jarraitzeko edo gasetik datorren energia elektrikoa sortzeko “, gaineratu du.
Beraz, uste du sortzen ari den ziurgabetasun horrek zuzenean eragingo duela enpresek “fakturetan” ordaindu beharko dituzten prezioetan, eta, askotan, horrek esan nahi du “eragin hori ezin dela merkatuan saltzen ari den produktura eraman”. Tapiaren esanetan, horrek, “Ziurgabetasunaz gain, marjinen murrizketa oso garrantzitsua” dakar.
“Ez dakigu zehazki nora joango den hau guztia, atzoko albistea, baina, jakina, zalantza eta arazo gehiago gure sektore produktibo osoari”, gaineratu du.
Hala ere, zehaztu duenez, deskarbonizazioaren eta trantsizio energetikoaren politika “ezin da horren ondorioz aldatu”, baina “modu ordenatuan eta ondo pentsatuta garatu behar da 2050era arte”. “Denbora bat geratzen da eta ondo pentsatuko dugu, hori da garrantzitsuena, 2050erako ezarritako helburuak, bai, baina gakoa da urtez urte nola lekualdatu”, ziurtatu du.