AVL jatorri austriarreko multinazionala da, automobilgintzaren sektorean sartuta dago eta Euskadin ezarri berri da Invest in The Basque Country enpresaren lanaren ondorioz, SPRI Taldeak atzerriko inbertsioa erakartzeko bultzatutako arloa baita. Enpresak Valladoliden du Ibericarako zentrala, Madrilen eta Bartzelonan bulegoak ditu, eta hemendik aurrera Gipuzkoako Teknologia eta Zientzia Parketik ere eskaintzen ditu zerbitzuak. Lurralde honen aukeraketa ez da kasualitatea izan, komunitate honek Europako mugikortasun adimendun eta iraunkor berriaren polorik garrantzitsuenetako bat izan nahi baitu. Aholkularitza-enpresa horrek Ingeniaritzako proiektuak garatzea espero du, errealitate geldiezina sendotzeko, Ander López de Sabandok, AVLren Euskadiko Negozio Garapeneko arduradunak, ohartarazi duenez.
Zein da AVLren testuinguru historikoa?
AVL jatorri austriarreko eta nazioarteko enpresa da, eta gaur egun 10.000 langile baino gehiago ditu bere 45 filialetan, mundu osoan zehar banatuta. Familia enpresa bat da, 1948an egungo zuzendari nagusiaren aitak sortua. Hasieran, enpresa diesel motorren ingeniaritza-jarduerekin hasi zen, batez ere ikerketara bideratuta. Motor bat diseinatzeko, ezinbestekoa da garapena zuzena dela baieztatzen duten datuak ematea ahalbidetzen duten entsegu-bitartekoak izatea. Beste funtsezko puntu bat fluidoen, bibrazioen eta abarren dinamikako simulazio-tresnak dira. Aipatutako hiru alderdi horiek kontuan hartzen baditugu, gure hiru negozio-arloak lortuko ditugu: ingeniaritza-zerbitzuak, instrumentazio-sistemak eta simulazio-tresnak.
Merkatuaren ikuspegitik, zer dira jarduera-ildo horiek?
Konponbide aitzindariak eskaintzen ditugu, eta garapen-ingurune osoak eta integratuak, saiakuntza- eta neurketa-sistemak eta simulazio-metodo modernoenak eskaintzen ditugu. Garapen, simulazio, entsegu eta automobilgintzan integratzen den munduko enpresa independente handiena gara, mugikortasuneko beste sektore batzuk estaltzeaz gain.
Eta zer profil mota egokitzen dira filosofia horretara?
Irtenbiderik onenak eskain ditzakegu bazkide egoki gisa, bai fabrikatzaileei bai merkatuko eragile berriei laguntzeko, emaitzak modu jasangarrian hobetzeko bidean: CO2 isurien murrizketa, talde motopropultsatzaile elektrifikatuak, mota guztietako hibridoak, erregai-pilak, ADAS sistemak eta gidatze autonomoa, eta sistema guztien azken integrazioa ibilgailuan. Laguntza eskaintzen dugu garapen-prozesu osoan, fase kontzeptualetik hasi eta ekoizpeneraino.
Zein testuingurutan sortzen da mugikortasunerako apustu zehatza?
Mugikortasunaren aldeko apustua, kontzeptu globala den aldetik, propultsio-sistemen barruan ezagutza zabala osatu ahal izateko urrats natural gisa ulertzen da. Europar Batasunak proposatutako deskarbonizazio-helburu handiek, besteak beste, ibilgailuari buruzko ezagutza globala izatea eskatzen dute, CO2 isurien murrizketaren inpaktua ulertzeko, eta horregatik egin du enpresak alor horretan bezeroei zerbitzu integrala eskaintzeko apustua. Euskadin, mugikortasunaren aldeko apustu zehatz hori oso lotuta dago eremu horretan egiaztapen- eta baliozkotze-zerbitzu eraginkorrak eskaintzearekin. Erronka teknologikoa gero eta handiagoa da, baina garapen-denbora txikiagoa izan ohi da; efizientzia beharrezkoa da garapen- eta baliozkotze-kate osoan.
Zergatik konbentzitu zintuzten Euskadik, eta zehazki Gipuzkoako Teknologia Parkeak, hemen kokatzeko?
Historikoki, industriaren presentzia handia duen eta Automozioaren sektorean lotura handia duen lurraldea da Euskadi. Enpresa edo hornitzaile laguntzaile ugari dago OEMentzako osagaiak fabrikatzen dituztenak, eta puntu horrek garrantzia izan du erabakia hartzerakoan. Gainera, ikusten dugu lurraldean urratsak egiten ari direla Europar Batasunak definitutako deskarbonizazio-helburuak betetzeko. Asmo handiko helburu horiek eragin zuzena izaten ari dira gaur egun mugikortasun gisa ulertzen dugun horretan, eta aldaketa bat sortzen ari da mugikortasun hori ulertzeko moduan. Ildo horretan, orainaren eta etorkizunaren mugikortasuna elektrifikaziorako joera argiarekin ikusten dugu, esparru guztietan ibilgailuaren konektibitateak rol garrantzitsuagoa hartzen hasita, eta gidatze autonomoago eta adimentsuago baterantz aurrera eginez.
Zer ematen dizue Miramongo Teknologia Parkeak?
Leku horretan ezartzeko erabakia bertako ekosistemaren izaera teknologikoan oinarritzen da batez ere. Gure ustez, ZTBPk eskaintzen duen teknologia- eta enpresa-ingurunean egoteak hasierako fasean finkatzen lagunduko digu, pixkanaka hazten joan ahal izateko. Hala ere, zalantza handiak izan ditugu hiru probintzien artean, horietako edozein kokapen bikaina baita.
Ezagutzen eta aztertu duzuenez, Euskadi eta mugikortasunaren alorretik hurbilen dauden enpresak haiengandik espero denaren mailan daude?
Haietako batzuekin izan dugun harremanagatik, baietz uste dugu. Euskadin ezartzearen aldeko apustua egin aurretik, harremanak izan genituen tokiko enpresa askorekin, eta era batera edo bestera kezka agertu zuten automobilgintzaren sektorean elektrifikaziorantz joko zuela uste zutelako. Horietako batzuekin lan egin ahal izan dugu azken urteotan, eta uste dugu modu egokian kokatu eta egokitu direla merkatura. Lurraldearen ikuspegitik, ikusten ari gara badaudela deskarbonizazio horren aldeko apustua egin nahi duten ekimen bultzatzaileak, dela enpresa-partzuergoen ekimenen alde, dela aldundien eta gobernuaren babes handiagoa duten ekimenen alde.
Zein da AVLren ibilbide-orria Euskadin?
Gure ibilbide-orria oso lotuta dago aurrez aipatu dugun mugikortasun adimentsu eta konektatuari buruz dugun ikuspegiarekin. Etorkizuneko mugikortasunaren eragileek (autoa, motozikleta, autobusa) motor elektrikoak gero eta garrantzi handiagoa izango duen oinarria izango dute. Bai modu independentean, bai errekuntza-motor tradizionalari laguntzeko. Orain arte, ibilgailua oso aktore independentea izan da, eta ia ez du interakziorik izan ekosistemarekin. Azken urteotan ikusi dugun digitalizazioari esker, urrats gehiago egin ahal izango ditugu konektagarritasunean, bai ibilgailutik azpiegiturara, bai ibilgailutik ibilgailura. Konektibitate hori garrantzitsua izango da etorkizuneko mugikortasunaren erronka handietako batean hazten jarraitzeko, hau da, gidatze autonomoan. Hiru fronte horiek (elektrifikazioa, konektibitatea eta gidatze autonomoa) erronka teknologiko handia dira, eta horren gainean planteatu nahi dugu gure ibilbide-orria Euskadin.
Mugikortasuna, gidatze autonomoa, elektrifikazioa. Noiz ikusiko genuke Euskadin auto autonomo bat, gidaririk gabe?
Teknologia arloan zaila da hemendik urte batzuetara zer gertatuko den aurreikustea. Azken urteotan telefonia mugikorraren sektorean ikusitako aldaketa disruptiboa har dezakegu adibide gisa. Duela gutxi arte, gailu mugikorrek soilik deiak egiteko aukera ematen ziguten, eta gaur egun, berriz, smartphone kontzeptuak konektibitate osoa izateko aukera ematen digu. Mugikortasunaren esparruan, trantsizio-fase oso antzekotik gertu egon gaitezke. Duela gutxi arte, gidaria zen aktore nagusia ibilgailua maneiatzeko orduan, eta ia ez zuen laguntzarik izaten gidatzerakoan. Aurrerapen teknologikoarekin, gaur egun, ibilgailua gai da bere kabuz abiadura baldintza desberdinetan mantentzeko, bidearen abiadura-mugak ezagutzeko, gidariari aurreikusi gabeko errei-aldaketa bat adierazteko eta zuzenketa txiki bat egiteko; baina oraindik ezin du ibilbidearen kontrol osoa izan.
Hamarkada batean egingarri ikusten duzu?
Hemendik hamar urtera, asko aurreratu dugu ibilgailuaren funtzionaltasun autonomoaren gaineko kontrol handiagoa izaten, gidatzeko gero eta laguntza handiagoak izanik eta kontrolatutako baldintzetan guztiz autonomoa den gidatzetik gertuago egonez. Hala ere, Euskadin gidaririk gabeko auto autonomo bat ikustetik gutxi gorabehera gertu egoteak lotura handia izango du aurrerapen teknologiko horrekin, baina baita mugikortasunaren eta gizarteak teknologia onartzearen arloan egindako lege-aurrerapenarekin ere.