Estatuko pentsio-sistema Europako eta munduko herrialde garatu nagusietako epe ertain eta luzerako finantza-iraunkortasun txikieneko pentsioen artean dago. Hala adierazten du Global Pension Index de Mercer-en azken edizioak. Mundu osoko 44 pentsio-sistema aztertzen eta alderatzen ditu, erretiro-eredu guztien % 65. Urteko konparazio horretan – Monash Unibertsitateko (Australia) Finantza Ikasketen Zentroak eta CFA Institute inbertitzaileen elkarteak ere parte hartzen dute – 50 adierazle neurtzen dira pentsio-sistema bakoitzaren hiru alderdiri zenbakizko balio bat esleitzeko: nahikotasuna (prestazioen zenbatekoa eta babestutako biztanleria); finantza-iraunkortasuna eta gobernantza (kostu operatiboak arautzeko jarduera edo onuradunei informazioa ematea).
Horren arabera, Estatuko pentsio-sistemaren finantza-jasangarritasunagatik lortutako puntuazioa 28,7 da, eta Europan soilik egin dute okerrera Italiak (23,1) eta Austriak (22,7). Espainia, berriz, Europatik kanpoko herrialdeekin alderatzen da, Brasilgo pentsioen iraunkortasuna baino ez baita okerragoa (27,8).
Hala ere, Estatuak posizio hobea lortu du rankingean sistemaren gobernantzari dagokionez eta, batez ere, bere pentsioen nahikotasunari dagokionez. Azken puntu horretan 80ko puntuazioa lortu du, munduko pentsio-sistema onenak dituzten hiru herrialdeen estaldura onarekin batera, konparazio honen arabera: Islandia (85,5eko nahikotasun-puntuazioarekin); Herbehereak (84,9); eta Danimarka (81,4). Era berean, Alemaniako, Frantziako, Belgikako edo Uruguaiko pentsioek ere Estatuaren antzeko nahikotasun-maila dute.
Erregulazio- eta gobernantza-eremuan, Estatuko sistema ere rankingaren erdi-goiko bandan dago. Horrela, eta aztertutako hiru alderdietan Estatua modu isolatuan hobetu den arren, Estatuko pentsioen iraunkortasun baxuak behera egin du herrialdearen posizio globalean (61,8 puntu), eta, beraz, 22. postutik 26.era jaitsi da aztertutako 44 herrialdeen ranking globalean.
Miguel Ángel Menéndez Wealth de mercer Españako garapen zuzendariak azaldu duenez, beste bi alderdik ere eragin dute beherakada hori. Horietako bat azken urtean gainerako pentsio-sistemetan egindako hobekuntzak dira, eta bestea Estatuko Gizarte Segurantzaren analisiak oraindik ez ditu sartu sustapen publikoko pentsio-plan kolektiboen erregulazio berriak jasotzen duen pentsio-erreformaren lehen faseko aldaketak, ez autonomoen kotizazio-sistema berria, ez eta lan-bizitza luzatzeko pizgarri berriak ere.
Hobekuntza-gomendioak
Izan ere, adierazle horren egileek Estatuari egiten dizkioten hobekuntza-gomendioen artean daude adineko langileen lan-partaidetzaren tasa handitzea eta pentsio-plan kolektiboak dituzten langileen kopurua handitzea – hala nola Estatuko Gobernuak onartutakoa, baina oraindik martxan ez dagoena –. Nahiz eta puntu horretan haratago doazen plan horietara atxikitzea erdi-automatikoa izatea aholkatzean, hori baztertu egin zen Espainian.
Mercer aholkularitza-enpresak eta CFA Instituteko eta Monash Unibertsitateko inbertitzaile adituek, pentsio-sistemen rankingarekin batera, herrialde baterako erretiro-eredu egokiena zein izango litzatekeen asmatu dute. Batez besteko soldataren arrazoizko ehunekoa ekarriko lukeen pentsio zokalo baten alde egiten dute (gutxienekoa eta unibertsala). Horrekin batera, ordezkapen-tasa (prestazioaren zenbatekoa adierazten duen azken soldataren ehunekoa) gutxienez % 70ekoa izan beharko litzateke. Pentsio publikoa osatzeko, gutxienez langileen % 80k pentsio-plan pribaturen bat izan beharko luke, eta, beraz, produktu horietan inbertitutako kopuruak BPGren % 100 gainditu beharko luke. Eta 55 eta 64 urte bitartean dituztenen % 80 gutxienez