Aurrezki-kontu bat irekita edukitzeagatik komisioak ordaintzea da banku-bezeroak gehien gogaitzen dituen gastuetako bat. Oro har, banku handi guztiek aplikatzen duten kostu handia da, urtean 240 euroraino irits daiteke, baina erraz saihets daiteke. Finantza-erakundeek kobratzen dituzten komisio ohikoenak kontu korrontea mantentzearekin eta zordunketa- edo kreditu-txartel berriak jaulkitzearekin dute zerikusia. Sinatutako kontratuan, bi produktuetako edozein izenpetzean, baldintzak eta tarifak agertu behar dira. Bankuak edozein unetan alda ditzake baldintza horiek, komisioak handitu ahal izateko, baina gutxienez bi hilabete lehenago jakinarazi behar dio bezeroari. Eta ados ez badago, kontua kitatu eta funtsak beste erakunde bati eskualda diezazkioke.
Normalean bankuek bi kontu mota eskaintzen dituzte. Orokorrak eta digitalak (online). Azken horiek doakoak dira eta ez dute komisiorik. Baina lehenetsita merkaturatzen dituzten kontu orokorrek doakotasuna izateko baldintza batzuk ezartzen dituzte, normalean honako hauekin zerikusia dutenak: nomina eta hainbat ordainagiri helbideratzea, beste produktu batzuk kontratatzea, hala nola inbertsio-funtsak edo aseguruak, eta nolabaiteko errekurrentziarekin txartela erabiltzea ordaintzeko. Baldintzetako batzuk bakarrik betetzen badira edo horietako bat ere betetzen ez bada, bankua mantentze-komisioak aplikatzen hasten da.
Bankuek zenbat kobratzen duten
Zehazki, Santanderreko kontuak 240 euroko kostua izan dezake urtean (20 euro hilean), bezeroek ez badute betetzen lotura-baldintzetako bat ere. Kobrantza hori saihesteko, nomina, autonomoaren kuota edo bezeroak dituen diru-sarrerak helbideratu behar dituzte. Halaber, hiru ordainagiri helbideratu beharko dituzte edo hilean gutxienez sei aldiz erabili beharko dute txartela.
Era berean, atxikimendu-irizpideak betetzen ez dituzten Sabadelleko bezeroek urtean 240 euro ordaindu ahal izango dituzte gehienez beren kontua mantentzeagatik. Kataluniako bankuak hartu du bezeroei komisioak kobratzeari uzteko politikarik oldarkorrena. Hala ere, erabiltzaileei irizpide jakin batzuk eskatzen dizkie gastuetatik salbuesteko. Alde batetik, Sabadellek ez die kobratzen 18 eta 29 urte bitarteko bezero gazteenei. Era berean, ez die komisiorik aplikatzen bankuan hipoteka bat, mailegu bat, kreditu bat, hiru aseguru eta inbertsio-funts bat edo pentsio-plan bat kontratatuta dutenei.
CaixaBankek urtean 240 euroraino kobra diezaieke lotura gutxien duten bezeroei, nahiz eta ordainketa horretatik salbuetsita egoteko baldintzak errazago betetzen diren. Kataluniako erakundeak baldintza gisa ezartzen du gutxienez 600 euroko nomina, 300 eurotik gorako pentsioa edo urtean 12.000 euroko diru-sarrera errepikariak helbideratzea. Halaber, hiru ordainagiri helbideratzea edo hiru erosketa txartelarekin egitea eskatzen du hiru hilean behin.
BBVAren kasuan, bankuak 160 euro arteko komisioa aplikatzen du urtean (40 hiruhilekoan) Va Contigo kontuaren baldintzak betetzen ez badira. Baldintzak errazagoak dira, diru-sarrera errepikariak izatea baino ez baitu eskatzen: 800 eurotik gorako nomina bat gutxienez azken lau hilabeteetako bitan, edo gutxienez 300 euroko pentsio edo langabezia-sorospen bat azken lau hilabeteetako bitan.
Unicajak 120 euro kobratu ditzake urtean (30 euro hiruhilekoan) Zero Komisio Planari atxikitako bezeroak baldintzak betetzen ez baditu. Erakundeak bi aukera ematen ditu zerbitzuen doakotasunaz gozatzeko. Lehenengoa, 600 euroko edo hortik gorako nomina, pentsioa edo langabezia-sorospena helbideratzea, hilean gutxienez bi erosketa egitea txartelarekin, eta hirugarren baldintza bat: aseguru bat edo batzuk kontratatzea, gutxienez 100 euroko prima dakartenak, edo kontuan edo funtsetan edo saldoan 6.000 euro mantentzea. Bigarren aukera, gutxienez 20.000 euro izatea inbertsio-funtsetan, pentsio-planetan edo aurrezki-aseguruetan, eta hilean bi erosketa egitea txartelarekin, edo hilean gutxienez 100 euroko prima dakarten aseguru bat edo batzuk kontratatzea.
Komisiorik gabeko kontuak
Baldintza horiek betetzen ez badira, dena ez dago galduta. Ia erakunde guztiek online kontuak jartzen dituzte bezeroen eskura, mantentze-komisiorik aplikatzen ez dutenak, eta horien operatiba berbera da: online izena hartzen duen arren, bezeroak beti jo dezake aurrez aurreko bulegora edozein arazo edo kontsulta izanez gero, eta erakundearen kutxazainak ere erabil ditzake kosturik gabe. Beraz, bezero batek dagoeneko banku handietako batean kontu bat badu, aukerarik errazena kontua online modalitatera aldatzea izango litzateke. Santanderrek, BBVAk, CaixaBankek, Sabadellek eta Unicajak eskaintzen dute aukera hori.
Bestalde, azken urteotan online erakundeak sortu dira, eta horiek ere ez dute komisiorik kobratzen kontua mantentzeagatik. Openbank (Santander taldeko banku digitala), Revolut, N26, EVO (Bankinter taldeko erakunde digitala), MyInvestor edo Imagin (CaixaBankeko banku digitala) kontu korronteak eta zordunketa-txartelak eskaintzen dituzte inolako mantentze-kosturik gabe. Alta ematea oso erraza izaten da, bezeroak normalean behar duen gauza bakarra telefono mugikorra eta nortasun-agiria baitira. Gainera, erakunde horiek, banku handiek ez bezala, bezeroari ordaintzen diote dirua bertan edukitzeagatik. Jakina, guztiek dute Gordailuak Bermatzeko Funtsaren babesa, eta erakundeak porrot eginez gero, 100.000 euro arte estaltzen ditu kontu eta bezero bakoitzeko. Hau da, arazorik izanez gero, erabiltzaileak diru hori berreskuratuko luke.
Horrelako erakundeek izan dezaketen eragozpenik handiena da bulegorik ez izatea edo, hala eginez gero, presentzia oso txikia dela Espainiako lurraldean, eta bezeroarentzako arreta telefonoaren edo kanal digitalen bidez egiten dela. Beren bulegora normalean joan nahi duten edo behar duten bezeroentzat, aukera hobea izan daiteke erakunde handien online kontua kontratatzea, haien bulego-sarea lurralde nazionaleko puntu gehiagotan baitago.
Zergatik kobratzen dituzte bankuek komisioak?
Bankuen sarrera gehienak bi bidetatik datoz: dirua mailegatu dieten bezeroek ordaintzen dituzten interesetatik eta finantza-zerbitzuak emateagatik kobratzen dituzten komisioetatik, hala nola inbertsio-funts bat kontratatzeagatik, akzioak erosi edo saltzeagatik edo beste herrialde batera diru-transferentzia bat egiteagatik. Espainian, banku-eragiketarik oinarrizkoena (aurrezki-kontu bat irekitzea eta zordunketa-txartel bat kontratatzea) doakoa izan ohi zen.
Hala ere, 2016 eta 2022 bitartean, non interes-tasak zeroan eta negatiboan mantendu ziren, bankuek zailtasunak izan zituzten beren negozio tradizionalagatik, hau da, dirua mailegatzeagatik, diru-sarrerak sortzeko. Gainera, bezeroen gordailuek, bankuari etekinak eman beharrean, kostu bat zekarten egoera gertatzen zen. Testuinguru horretan, erakundeek negozioa sortu zuten beste bide batzuetatik, eta komisioak handitzen hasi ziren. Oro har, kontu bat eta txartel bat mantentzea doakoa zen oraindik, baina betiere bezeroek lotura-irizpide jakin batzuk betetzen bazituzten (nomina eta ordainagiri batzuk helbideratuta izatea, beste produktu batzuk kontratatzea (aseguruak edo inbertsio-funtsak, esaterako) eta txartela erabiltzea gutxieneko aldi batzuk ordaintzeko.
Neurri horiekin, bezeroak errentagarriak izatea zen helburua. Eta hala ez zirenei komisioak kobratzen zitzaizkien, diru-politika hedakorraren eragin negatiboa konpentsatzeko. Kontua da finantza-zerbitzu oinarrizkoenengatik ezer ordaintzen ez zuten bezero askok kostuak ordaindu zituztela kontzeptu horrengatik. Azken hilabeteetan, bankuek aldaketa bat eman diete beren merkataritza-politikei, bezero gehienak komisioak ordaintzetik salbuesteko, oinarrizko eragiketak erabiltzeagatik. Hala ere, baldintzak betetzen ez dituzten erabiltzaileek saihets daitekeen kostu bati aurre egin beharko diote.