Gobernuak hainbat aldaketa ezarri ditu gizarte-babesaren erregulazioan, eta aldaketa horiek nabarmen aldatzen dute Espainiako negoziazio kolektiboaren esparrua. Aldaketa horrek garrantzi handiagoa ematen die autonomia eta probintzia mailako hitzarmen kolektiboei, aldez aurretik maila nazionalean ezarritako oreka nolabait alboratuz.
Erakundeen ikuspegia
CEOEk, CEPYMEk eta ATAk, ohar bateratu batean, kezka handia adierazi dute. Erakunde horiek argudiatzen dutenez, Gobernuak politika esku-hartzaileari eusten dio, eta, haien arabera, aspalditik eragiten dio herrialdeko lan-harremanen eremuari.
Beren esanetan, aldaketak alde bakarretik egin dira, tartean dauden aldeei kontsulta egokia egin gabe, eta horrek Espainiako Konstituzioaren 7. artikulua haustea dakar, elkarrizketa sozialaren beharra ezartzen baitu.
Merkatu-batasunean eta lehiakortasunean duen eragina
Erreforma honen alderdi eztabaidagarrienetako bat merkatu nazionalaren batasunean izan dezakeen eragina da. Enpresaren ikuspegitik, aldaketa horrek zatikatu egin lezake Espainiako lan-merkatua, eta desberdintasunak eta balizko eraginkortasunik ezak sor ditzake, Europan integratzeko eta lehiatzeko ahaleginetarako kaltegarriak izango liratekeenak.
Este argumento se sustenta en la idea de que una mayor cohesión en las políticas laborales es crucial para la fortaleza económica del país y su posición dentro de la Unión Europea.
Erreakzioak elkarrizketarik ezaren aurrean
Enpresa-erakundeek gogor kritikatzen dute erabakiak hartzeko prozesuan elkarrizketarik eta kontsultarik ez izatea. Azpimarratu dutenez, ez da Lan Ministerioak langileen eta enpresen ordezkariekin negoziazio egokia egiten ez duen lehen aldia, eta horrek etorkizunean elkarrizketa sozialaren esparruan konfiantza eta lankidetza galtzea ekar lezake.
Aurreko lan-erreforma eta haren konpromisoak
Gogorarazi da, gainera, adostutako azken lan-erreforman, hitzarmen kolektiboen nagusitasuna ez aldatzeko konpromisoa hartu zela, adostasun zabalik gabe. Akordio hori funtsezkotzat jotzen zen interes orokorrak babesteko eta herrialdeko lan-politiketan harmoniari eusteko.
Aipatutako erakundeek nabarmendu dute azken aldaketa horiek atzerapauso bat izan daitezkeela erreforma hartan lortutako aurrerapenekin alderatuta. Erreforma hori funtsezko osagaia izan zen Espainiaren Berreskurapen eta Erresilientzia Planean, eta funtsezkoa herrialdera inbertsio esanguratsuak erakartzeko.
CEOE, CEPYME eta ATAren lankidetza-eskaintza
Desadostasunak eta kezkak gorabehera, CEOEk, CEPYMEk eta ATAk berretsi dute prest daudela Gobernuarekin eta beste gizarte-eragile batzuekin lankidetzan aritzeko, guztiontzako konponbide eraikitzaileak eta onuragarriak aurkitzeko. Nabarmendu dute lankidetza eta elkar ulertzea direla bide bakarra Espainiak lan- eta ekonomia-arloan dituen egungo eta etorkizuneko erronkei eraginkortasunez heltzeko.
Egungo egoerak hausnarketa sakona eskatzen du Espainian negoziazio kolektiboko politikak nola ezartzen ari diren jakiteko. Funtsezkoa da parte hartzen duten alde guztiek elkarrizketa ireki eta eraikitzailearen bideari heltzea, langileen eskubideak babestuko direla ziurtatuz eta, aldi berean, enpresa-ingurune sendo eta lehiakorra sustatuz. Benetako konpromisoaren eta lankidetzaren bidez soilik gainditu ahal izango dira desadostasunak, eta aurrera egin ahal izango da Espainiako lan-merkaturako etorkizun oparo eta egonkor baterantz.
Azterketa horrek azpimarratzen du lankidetza, elkarrizketa eta adostasuna oso garrantzitsuak direla testuinguru ekonomiko globalizatu eta lehiakor batean langileen eta enpresaburuen arteko dinamikari zuzenean eragiten dioten politikak formulatzeko orduan.
Berrikuntza eta moldagarritasuna lan-ingurunean
Negoziazio kolektiboko eredu deszentralizatuago baterako trantsizioa arrakastaz kudeatzeko gako bat berrikuntzan eta moldagarritasunean inbertitzea izan liteke.
Enpresek, batez ere txikiek eta ertainek, legegintza-aldaketetara azkar egokitzeko aukera emango dieten tresnak eta estrategiak beharko dituzte, lehiakortasuna arriskuan jarri gabe.