Imajina ezazu, une batez, goizero goiz jaikitzea lanera joateko, egunero Rodalies atestatu bat hartzea bere lanpostura garaiz iristen saiatzeko eta, ahalegina egin arren, hilabetearen amaieran bere nomina nahikoa ez izatea pobreziatik ateratzeko. Baliteke zure kasua ez izatea. Baliteke inguruan inor ez ezagutzea, baina ezin dugu errealitate horretatik kanpo geratu, Katalunian 287.787 pertsonak pairatzen baitute lan-pobrezia.
Katalunia leku oparoa da, ekonomia erritmo onean hazten ari da, eta, hala ere, hazkunde hori enplegu prekarioa duten pertsona askoren bizkar eraikitzen ari da, gure inguruan egunero-egunero dauden aurpegidun pertsonen bizkar. Pobrezia gehien pairatzen duten pertsonek gure kale eta plazetako taberna eta jatetxeetan egiten dute lan; emakumeak dira, gehienak migratzaileak, gure adinekoak soldata eskasagatik eta lan-baldintza oso gogorretan zaintzen dituztenak; hanburgesa ekartzen diguten riderrak dira, euri-egun batean bila atera nahi ez dugunak, eta, era berean, bakarrik lan partziala eta seme-alaben hazkuntza uztartu behar dituzten amak dira.
Orain, pentsa ezazu lanpostu prekarioetako bat daukazula eta alokairua, argiaren eta erosketa-saskiaren ordainketari aurre egin behar diozula. Kontuak ateratzen zaizkizu? Hainbat bozgorailutatik esan da enplegua dela pobreziaren aurkako tresnarik onena, baina nola azaltzen zaie lan prekarioagoak dituzten pertsonei beren ahaleginarekin ez dela nahikoa? Ezin dugu onartu hazkunde ekonomikoa gorabehera desberdintasuna eta pobrezia kroniko bihurtzen diren Katalunia bat. Beharrezkoak eta premiazkoak dira pertsona ahulenengana iritsiko diren erreformak, bizitza duinak eraman ahal izateko, miseriazko oraina itxaropenezko horizonte bihurtzeko.
Ildo horretan, Katalunia aukera paregabea da jendearen bizitza hobetzeko. Generalitateak Bizitzeko Gutxieneko Diru-sarreraren kudeaketa bere gain hartzen duela aprobetxatu behar da, Bermatutako Errentarekin bateratzeko eta haurren eta lan egiten duten baina hilaren amaierara iristen ez diren pertsonen gizarte-babesa hedatzeko. Garrantzitsua da, halaber, Enpleguari buruzko Lege berria indarrean sartzea, Kataluniako Gobernuak enplegu-politika aktiboak anbizioz erreformatu ditzan, laneratzeko proiektu berritzaileak dituzten gizarte-erakundeei entzun eta laguntza eman diezaieten, ikasketa-maila txikiagoa duten eta prekarietatetik atera daitezkeen langileak birkalifikatzeko.
Beharrezkoa da Kataluniako ikasturte politiko berri honetan agenda soziala erdigunean jartzea, Katalunia guztiok nahi eta merezi dugun oparotasun-etxea izan dadin.