Ezagutza medikoen eta teknologien arteko fusioak pertsona bakoitzarentzat egokitutako tratamendu ez-inbaditzaile berrien aukera zabala iragartzen du. Era berean, teknika horiek gaixotasunei aurrea hartzea eta pazienteen eta profesionalen arteko komunikazioa errazten dute, eta osasun-arretaren kalitatea handitzen dute ospitaleetan eta ospitaleetatik kanpo.
Hurrengo belaunaldiko txertoak
Erredakzio Medikoaren atariaren arabera, 2024ko abuztuan, Erresuma Batuko paziente batek munduko lehen txertoa jaso zuen biriketako minbiziaren aurka, BNT116 izenarekin ezaguna eta BioNTechek fabrikatua azido erribonukleiko mezulariaren teknologian oinarrituta, koronabirus kasuetan erabili zenaren antzekoa.
Saiakuntza kliniko aitzindari honek mugarri bat ezarri du biriketako minbizi ez-mikrokritikoaren edo CPNM minbiziaren aurkako borrokan; izan ere, minbizi-zelulak suntsitzea ahalbidetzen du, beste ehun osasuntsu batzuei kalterik egin gabe, kimioterapiarekin gertatzen ez den bezala. Azterketa oraindik fase esperimentalean dagoen arren, komunitate zientifikoa itxaropentsu agertzen da hilkortasun-indize handieneko patologietako baten agerpena geldiaraz lezakeen sendagai baten onurei dagokienez.
Oraingoz, zazpi dira praktikan jartzen ari diren herrialdeak, hala nola Alemania, Polonia, Estatu Batuak, Hungaria, Turkia eta Espainia, non urtero 30.000 biriketako minbizi kasu berri inguru diagnostikatzen diren. Azken lurralde horretan, gainera, Sevilla, Bartzelona, Galizia eta Valentziako ospitaleek parte hartu dute ikerketan.
Nanomedikuntza
Nanoteknologiaren erabilerak edo materia eskala nanometrikoan manipulatzeak irtenbide interesgarriko unibertso bati atea irekitzen dio eremu biomedikoan. Gaixotasun kardiobaskularrak eta infekziosoak prebenitzea, diagnostikatzea eta tratatzea. “Nanomedikuntza eta botikak askatzeko sistemak: minbiziaren aurkako terapiaren bilakaera (r)?” artikuluak jasotzen duenaren arabera. (Revista Educación Química, CDMX, 2016ko urria), nanomedikuntzak hiru prozesu nagusitan esku hartzeko ahalmena du: farmakoen askapenean eta ehunen ingeniaritzan, nanosistema edo nanobiosentsoreen bidez maila zelularrean edo molekularrean patologiak identifikatzean eta, azkenik, modu kontrolatuan molekula terapeutikoak ematen dituzten nanomaterialen aplikazioan oinarritutako terapian. Era berean, aurrerapen nabarmena da minbiziari aurre egiteko tratamendu pertsonalizatuetara eta ez hain inbaditzaileetara, eta doitasunezko medikuntza hurrengo mailara igotzen du.
Adimen artifiziala
Abantaila handiena farmakoen garapena bezalako prozesuak optimizatzea da, datu medikoen bolumen handia kudeatzeko, patroietatik abiatuta iragarpenak sortzeko eta erabakiak hartzen laguntzeko gaitasuna biltzen baitu. Zuzendaritzaren Aurrerabiderako Elkarteak adierazi bezala, IAk “diagnostiko azkarragoa eta zehatzagoa eskain dezake, medikamentuen aurkikuntza bizkortu dezake milioika konposatu aztertuz edo paziente kronikoen jarraipena hobetu dezake gailu elektronikoen bidez”. Teknologia hori ezartzearen ondorio zuzenak gaixotasunen prebentzioa eta arreta medikorako irisgarritasuna indartzea dira, hau da, adinekoen eta/edo mendekoen bizi-kalitatea handitzea eta osasun-langileen lan-karga arintzea.
Telezurgintza eta telemonitorizazioa
Telemedikuntza eraldatzen ari den eremu horri esker, medikuak kirurgia bat egin dezake pazientearen espazio fisiko berean egon beharrik gabe. Hala, urrutiko leku batean dagoen zirujau batek telezirurgiako edo telediagnostikoko lanak egin ahal izango ditu, edo, bestela, kirurgialariari operazio-gelan egon dadin ikuskatu eta aholkatu ahal izango dio. Gaur egun, kirurgia laparoskopikorako diseinatutako laguntzaile robotiko bat dago eskuragarri, zirujau baten jarraibideei men egiten diena. Hala ere, badira gainditu beharreko erronka batzuk haren erabilera estandarizatu aurretik, hala nola azpiegituraren kostu handiak edo muga etiko eta legalak. Horri telemonitorizazioaren gorakada gehitu behar zaio. Telemonitorizazioaren helburua pazienteen informazioa etxetik jasotzea eta edozein anormaltasun erregistratzea da.
3D bioinprimaketa
Kirurgia birtualak pixkanaka zentro medikoetan protagonismoa hartzen ari den errealitatea badira ere, hiru dimentsiotako ehunen biompresioak etorkizuneko formulazio kimiko, farmazeutiko eta kosmetikoak animaliengan edo gizakiengan testatzeari uztea eta material sintetikoetan probatzea ekar lezake. Beste aplikazio bat “ehun edo organo baten funtzioa berrezartzea ahalbidetzen duten propietate biologiko eta mekanikoak dituzten giza egitura konplexuak ekoiztea” izan liteke, Roche Institutuak azaldu duenez.