ELAk, LABek, ESK-k, Steilasek, Hiruk eta Etxaldek otsailaren 6ko bilerara joateko eskatu diote Confebaski, Euskadiko hitzarmenetan aplikatu beharreko lanbide arteko gutxieneko soldata (LGS) “fede onez negoziatzeko” borondatearekin, eta erakundeei eskatu diete “distantziakidetasunak alde batera uzteko” eta patronalari “presioa egiteko”, hori lortzeko.
Sei sindikatuetako ordezkariek prentsaurrekoa eskaini dute astearte honetan Bilbon, EAEn eta Nafarroan gutxieneko soldata propioa ezartzeko beharra defendatzeko. Izan ere, “desadostasunak” egon arren, Herri Ekimen Legegile baten bidez, Langileen Estatutua aldatzea eta lanbide arteko akordio bat eskatzea eskatu dute, “guztiz osagarriak” direlako.
ELA, LAB, ESK, Steilas, Hiru eta Etxalde sindikatuentzat, gutxieneko soldata propioa izatea “helburu estrategikoa” da, eta, beraz, hori lortzeko “ahal duten guztia” egingo dute, “Euskal Herria kapitalaren zikoizkeriarako lurralde etsaia izan dadin”.
Errealitate propioa
Sindikatuek azpimarratu dutenez, Estatuko egungo gutxieneko soldata “oso baxua da, eta ez dio erantzuten Euskadiko eta Nafarroako egitura sozioekonomikoari, ezta hauteskunde sindikaletan edo mobilizazioetan langile klaseak agertzen duen borondate ezberdinari ere”.
Mitxel Lakuntza ELAko idazkari nagusiak azpimarratu duenez, gutxieneko soldata “aberastasuna banatzeko eta pobrezia murrizteko tresna” izan beharko litzateke, baina Estatuan ezarritako kopurua “guztiz eskasa” da eta “ez du funtzio hori betetzen”.
Sindikatuek azpimarratu dutenez, euren proposamenak “lan-baldintza txarrenak” dituzten langileei mesede egingo lieke, bereziki emakumeei, migratuei, gazteei edo dibertsitate funtzionala duten pertsonei, baina, Igor Arroyo LABeko koordinatzaile nagusiaren hitzetan, patronalak “sektore guztietan” planteatzen duen “lan-baldintzak prekarizatzeko lasterketa ero hori geldiarazteko” ere balioko luke. Hala, “langile klase osoari mesede egingo lioke, soldatak gorantz bultzatuko lituzkeelako”.
ELAk, LABek, ESK-k, Steilasek, Hiruk eta Etxaldek ere azpimarratu dute LGS propio bat izateak “balio politiko oso garrantzitsua” izango lukeela. Hala, Lakuntzak esan du “burujabetza ariketa praktikoa” litzatekeela “langileen bizi-baldintzak hobetzeko, prekarietatearen aurka borrokatzeko eta kohesio soziala bultzatzeko, Hego Euskal Herria bizi-baldintza duinen aldeko borrokarako lurraldea izan dadin”.
Herri Ekimen Legegilea
Eusko Legebiltzarrean eta Nafarroako Parlamentuan bultzatu duten Herri Ekimen Legegileari dagokionez, iragarri dute martxoan sinadurak biltzen hastea dutela helburu, eta “mobilizazio izugarria” izatea espero dutela, “erantzunaren” arabera, mobilizazio gehiago egiteko.
Lanbide arteko akordio baten negoziazioari dagokionez, ELA, LAB, ESK, Steilas, Hiru eta Etxaldek “fede onez negoziatzeko” eskatu diote patronalari, eta, Euskadiren kasuan, otsailaren 6rako deitutako bilerara joateaz gain, “negoziatzeko prest etortzeko” eskatu diote Confebaski.
Bestalde, erakundeei eskatu diete “distantziakidetasunak alde batera uzteko” eta patronala presionatzeko, LABeko arduradunaren hitzetan, dituzten “baliabide guztiekin” negozia dezaten.
Era berean, gobernuei eskatu diete beren erantzukizun-eremuetan “gutxieneko soldata nahikoak” bermatzeko zuzenean administrazioentzat edo haien azpikontratentzat lan egiten duten pertsonentzat.
Halaber, alderdi politikoei eskatu diete “atzera egiteko” eta Legegintzako Herri Ekimena babesteko konpromisoa hartzeko, LGS propio bat ezartzeko.
LGSren zenbatekoa
Lanbide Arteko Gutxieneko Soldata hori ezarri beharko litzatekeen zenbatekoaz galdetuta, ELAko arduradunak onartu du planteatzen diren zifrak desberdinak direla (ELAren kasuan 1.795 euro hilean eta LABen kasuan 1.600), baina “abiapuntu desberdin horien gainetik, Euskal Herrian LGS bat izateko aldarrikapen nagusi horrekin akordio batera iritsi gara, eta etorkizunean akordio bat lortu nahi dugu”.
Ildo beretik, LABeko koordinatzaileak azpimarratu du “garrantzitsuena” dela egungo LGSa “guztiz eskasa” dela eta, horregatik, “digitu bateko igoerak ez direla nahikoak” zehaztu du, eta, beraz, “bi digituko igoerak” behar direla. “Ez Lanbide arteko Gutxieneko Soldata (LGS), ezarrita dagoen bezala, ez eta Estatuan ezartzen ari diren igoerak ere, ez dira iristen Hego Euskal Herriko bizi-kostuaren gastuei aurre egiteko”, berretsi du.
“Kontua da ea patronalak premisa hori onartzen duen”, adierazi du Igor Arroyok. Adierazi duenez, “hor egin nahi diogu presioa patronalari. Gero, negoziazio kolektibo osoan bezala, sindikatu bakoitzak bere aldarrikapen-taula izan dezake, eta negoziazio-, borroka- eta mobilizazio-prozesuan aldarrikapen komun bat egin daiteke”, adierazi du.