Gazteak lan-merkatuan sartzen azkenak dira, baina krisialdian irteten lehenak dira, ahulagoak direlako, produktibitatea gorabehera, Efe agentziak Espainiako gazteen lan-prekarietateari buruz egin duen txosten batean ikus daitekeenez.

Gauzak horrela, Espainiako Estatuko gazteen langabezia larriagotu egin da 19: pandemiaren urtean 200.000 lanpostu galdu dira, enplegu osoaren% 32, nahiz eta gazteak enplegu osoaren% 4,4 izan.

Hala dio “Gazteak. Behin-behinekotasuna eta prekarietate laborala” txostenak, Valentziako Erkidegoko Prospect 2030 katedrarako egina.

Aditu horren arabera, Estatuko gazteen lan-baldintzak inguruko herrialdeetakoak baino eskasagoak dira; izan ere, lan-merkatuan sartzeko eta irteteko, iraupen laburreko aldi baterako lan-kontratuak izaten dira, eta, batzuetan, gehiegizko kualifikazioa izaten dute, eta horrek zaildu egiten du esperientzia metatzea.

Zehazki, 25 urtetik beherako gazteen% 67,4k aldi baterako kontratua dute (eurogunean% 52 dira), eta% 36k lanaldi partzialeko kontratua dute.

Lehen galtzaileak

Castelloren hitzetan, Estatuko gazteen langabeziak azken hamarkadetan iraun duen fenomeno estrukturala da, eta pandemiak okerrera egin du, “Krisi ekonomiko guztietan bezala, langile gazteak baitira lehen galtzaileak, batez ere kualifikazio gutxien dutenak”.

Hala, enplegu-politiketan aditua den honek azpimarratu du pandemiaren eraginpean dauden sektoreek prestakuntza gutxiko langile gazte asko enplegatzen dituztela, eta orain beste egokitzapen bat beharko dutela.

Castellók azaldu du enpleguan ondorioak asimetrikoak direla kolektiboen artean: enpleguaren suntsiketa ahulenetan areagotu da, hau da, kualifikazio akademikoen maila txikiagoa duten eta, beraz, enplegagarritasun txikiagoa duten pertsonetan.

Hala, nahiz eta gazteak enplegu osoaren% 4,4 izan, aurten pandemia-urte honetan 200.000 lanpostu galdu dira, hau da, enplegu osoaren% 32. Bestalde, 44 urtetik gorako pertsona okupatuen kopuruak 132.000 egin du gora.

Iraupen luzeko langabe gazteak

Prestakuntzari dagokionez, txostenak dio langabe gazteen% 21ek goi-mailako ikasketak dituztela, eta gainerako% 79k ez, eta nabarmentzen du langabe gazteen laurdenak iraupen luzekoak direla, eta intzidentzia handiagoa dutela goi-mailako ikasketarik ez dutenen artean.

Txostenaren arabera, 2020rako 120.000 pertsona gehiago daude langabezian, hau da,% 40,13 gehiago (Estatuko batez bestekoa baino hiru aldiz gehiago).

Arazo hori gutxitzeko, adituak hezkuntza eta lan esparruetan elkarrekin jardutea proposatzen du, eta horretarako erreformak egitea, lehenik eta behin biztanleria aktiboaren langabezia-tasa murrizteko.

Gazteen langabezia arazo politiko gisa
Gazteen langabezia “ez da arazo ekonomikoa soilik, arazo politikoa ere bada, eta, beraz, landu egin behar da”, esan du Castellok, eta ikaskuntza-sistema eta hezkuntza-curriculumaren edukia modernizatzearen alde egin du, ikasleei ingurune teknologikoago eta aldakorrago bati aurre egiteko tresnak emateko.

Bere ustez, Lanbide Heziketak, duen eginkizun estrategikoagatik, berrikuspen sakona behar du, biztanleria aktiboaren bizitza osoko ezagutza eta trebetasunak areagotu eta egokitu ahal izateko, eta horretarako “funtsezkoa da prestakuntza-egitura produkzio-sistemaren beharretara egokitzea”.

Txostenak, halaber, etxebizitza publikoaren eta alokairuaren arloko legeria bultzatzea eskatzen du, zaila baita etxebizitza bat erostea edo arrazoizko prezioan alokatzea; izan ere, gazteen behin-behinekotasun handiak aldian behin diru-sarrera egonkorrak lortzeko eta kreditua eskuratzeko gaitasuna mugatzen du.

Halaber, Enplegu Politika Aktiboen gastua sustatzea prestakuntza- eta orientazio-jardueretan, laneratzeko neurrien eraginkortasuna eta produktibitatea ebaluatzea, langileen prestakuntza, sektore pribaturako pizgarriak eta orientazio- eta jarraipen-zerbitzuak, bai eta kontrataziorako diru-laguntzak murriztea ere.

Egilea Andoni Beitia