Euskadiko sektore publikoaren behin-behinekotasun tasa % 40tik gorakoa da arlo guztietan, 60.000 langile daude enplegua sendotzeko zain, eta horrek erakusten du egoera hori “sistematikoa, orokorra eta, askotan, iruzurrezkoa” dela, ELA sindikatuko arduradunek atzo adierazi zutenez, sektore publiko osoan 22an egingo den greba-deialdiaren argudio gisa.
ELAren arabera, enpleguaren behin-behinekotasun handia “Euskal sektore publikoko sektore, administrazio eta esparru guztietan errepikatzen da”, hezkuntza eta osasunetik toki eta foru administraziora edo administrazio orokorrera, eta ondorioz, “Espainiako Estatuko eta EBko behin-behinekotasun tasarik altuena dugu”.
ELAren arabera, enplegu publikoaren egoera horren ondorioak dira behin-behinekotasun hori pairatzen duten langileen prekarietatea, baina baita gainerako langileen baldintzak ere, lan-kargen gehikuntza edo lan-ekipoen ezegonkortasuna, adibide batzuk aipatzearren.
Gainera, errealitate horrek “herritarrek jasotzen dituzten zerbitzu publikoen kalitatea kaltetzen du, pandemia honetan agerian geratzen ari den bezala”.
ELAren azterketaren arabera, Euskadiko enplegu publikoaren egoera ezin da dramatikoagoa izan; izan ere, enplegu publikoaren ratioak “Europako batez bestekoaren oso azpitik daude”, hau da, % 20koa da Europan, % 16koa Espainian eta % 12koa Euskadin eta Nafarroan.
Era berean, sindikatuak kritikatu egin du Eusko Legebiltzarrean Kidegoen eta Eskalen Lege proiektuari buruzko eztabaidan Eusko Jaurlaritzak “aldi baterako enpleguaren ustezko finkapenerako” xedapen gehigarri batzuk sartu izana, orain dauden aldi baterako lanpostuak “alternatiba egokia” ez direlako.
Azaldu duenez, ez dira “bere aplikazio-eremutik kanpo geratzen direlako langileak eta sektore oso zabalak” eta “aurkezten den prozesua ez delako bermatzailea”. Gainera, xedapen horien edukia “Konstituzioaren aurkakotzat jo dute Auzitegi Konstituzionalaren epai batean”, baieztatu zuen.
Hori guztia dela eta, ELAk uste du “mobilizaziorako eta grebarako unea” dela, euskal sektore publikoaren behin-behinekotasunari irtenbide egokia emateko, eta egoera horren erantzukizuna gobernuei eta alderdi politikoei egotzi die; izan ere, esan zuenez, “Urte luzeetan aldi baterako enplegu-politika bat aplikatzea erabaki dutenak dira”.