Espainiako aseguru-etxeak zokoratuta geratzen ari dira zor subiranoa dutelako, EBZk eta, neurri txikiagoan, banku nazionalek gero eta zeregin handiagoa dutelako, zalantzarik gabe. Zirkulazioan dagoen zor subirano guztiaren gaineko pisua % 8,12an dago, 2010etik izandako ehunekorik txikiena, Altxorrak argitaratutako otsaileko azken datuen arabera.

Ehuneko hori duela urtebete baino puntu bat txikiagoa da, ekonomia krisi sakonean murgildu zuen pandemia lehertu baino lehen, eta agerian uzten du sektoreak interes gutxi duela zor subirano nazional gehiago eskuratzeko, nahiz eta jaulkipenek gora egin duten, Estatuaren finantzaketa-premia handien aurrean.

Estatuko aseguru-etxeek duten zor subiranoa ez da ia aldatu azken urtean. 2021eko otsailean 89.917 milioi eurokoa zen, aurreko urteko hilabete berean 90.862 milioi eurokoa izan zen bitartean.

Sektoreko iturriek onartu dutenez, zor subiranoaren errentagarritasun txikiek azaltzen dute geldialdi hori, nahiz eta Espainiako bonu publikoak aseguru-etxeen balantzeen funtsezko eta gehiengo izaten jarraitzen duten. Izan ere, esposizio osoarekiko ehunekoetan behera egin badu ere, zorroko bonu subiranoen zenbatekoa nabarmen handitu da azken hamarkadan. % 168, 2010eko itxierako 33.546 milioi euroetatik.

“Sektoreak azken urteetan izan duen hazkundeak hazkunde hori justifikatzen du. Negozio eredua aseguruak saltzea eta zor publikoko aktiboekin txikitzea da “, azaldu du Ricardo Gonzalez MAPFRE Economics enpresako analisi sektorialeko eta erregulazioko zuzendariak.

Hala ere, Gonzalezek aitortu duenez, zorraren interes-tasa baxuen aurrean, sektorearen joera arrisku handixeagoa eta, beraz, errentagarritasun handiagoa duten aktiboetan inbertitzea da. Italiako zor subiranoa, zor korporatiboa edo hipoteka-zedulak – Hipoteka-zorroaren eta banku jaulkitzailearen berme bikoitzarekin – Dira adibide batzuk.

Dibertsifikatzea, estrategia egokia

“Zor publiko periferikoaren diferentziala txikitzen joan den heinean, Espainiako zor korporatiboa (Espainiako bankuena barne), erkidegoen zorra eta zor korporatibo eta subirano globalaren aktiboak bezalako aktiboen zorroan pisua handitzen joan gara”, gaineratu du Emilio Ortiz Mutuaktiboetako inbertsio zuzendariak. Azken finean, bonu subiranoen etekinen beherakadaren aurrean, “estrategia dibertsifikatzea da, errentagarritasun txikiekin zorretan daukazuna arriskua baita, eta ez itzulera”.

Nolanahi ere, eurotan izendatutako zor subiranoak ez du kapitalik kontsumitzen, eta Europako aseguru-etxeen joera orokorra da beren herrialdeko bonu publikoak zorroan edukitzea. “Europako aseguru-etxeek nahiko kontserbadoreak izaten jarraitzen dute beren zorroaren osaeran, Erresuma Batukoen edo Estatu Batuetakoen aldean, aktibo alternatiboekin aktiboagoak baitira. Gainera, AEBetan epe luzeetarako bonu korporatiboen eskaintza askoz ere handiagoa da. Eurogunean merkatu hori ez dago hain garatua “, adierazi du Ricardo Gonzalezek.

Espainiako zor subiranoaren zorroaren galgarekin alderatuta, Espainiako bankuek arrisku subiranoa handitu dute azken urtean. Finantza erakundeen bonu subiranoen zorroa 2016ko maximoetan kokatu dute, 165.000 milioi eurotik gora.

Sektoreak zorro hori murriztu zuen joan den krisiaren ostean, EBZren likidezia baliatu zuenean errentagarritasun oneko bonuak erosteko, eta, bide batez, erosketekin, Altxorraren eskaria eta enkanteak mantentzen lagundu zuen. Egungo krisian, EBZren aurrekaririk gabeko likidezia injekzioak ere laguntzen ari dira bankuek diru horren zati bat bonu subiranoak erosteko erabil dezaten. Eta bankuen aurrean, aseguru-etxeek ez dituzte TLTRO likidezia-injekzio horiek jasotzen, horien helburu nagusia kreditua badabilela bermatzea baita.

Egilea Andoni Beitia