Euskal enpresak nahiko uzkurrak dira burtsaratzeko; horregatik, merezi duen bezala agurtu behar da Arteche ekipo elektrikoen fabrikatzaile bizkaitarrak ostiralean pausoa ematea, eta arrakastaz, % 0,25eko gorakada izan baitzuen, kotizatzera irtetetik, nahiz eta Espainiako bigarren burtsa-merkatuan, BME Growthen, izan.

Nahiz eta Bilboko Burtsak ibilbide luzea duen atzean, 1890. urtean sortu zen, ez dira asko parkean dauden Araba, Bizkaia, Gipuzkoa eta Nafarroako enpresak. Guztira, hogei bat. Merkatu jarraituan 18 daude, eta beste bi lehengo Burtsako Merkatu Alternatiboan.

Nolanahi ere, 2015az geroztik, egoitza Euskadin duten zazpi konpainia ausartu dira burtsa-merkatuetan finantzaketa bilatzeko aurrerapausoa ematen, eta urte hori Arabako enpresa txiki batek kanpaiaren isiltasuna hautsi zuenean gertatu zen, Bilboko burtsan hamarkada bateko kotizazioaren hasiera agurtzeko erabili zen garrasia, hain zuzen ere.

Lehen gehikuntza hori, burtsako bigarren dibisioan ere bai, NBI Bearings enpresarena izan zen, errodamenduen ekoizpenean espezializatutako enpresa bat, MABera irtetea erabaki zuena, 5 milioi euroko kapital-gehikuntza baten ondoren, Okendon (Araba) “fabrika bat muntatzeko” kapitala lortzeko helburuarekin, “Gama handitu eta hazteko” eta urteko fakturazioa handitzeko “. Enpresak kapitalaren % 30 jarri zuen, % 42ko igoera izan zuen eta 22,5 milioi euroko kapitalizazioa bete du.

Hurrengo irteera urte horretan bertan, eta Ibexen mailan, Euskaltelena izan zen. Telefoniako euskal operadoreak kapitalaren % 63 jarri zuen gutxienez, eta % 5,8ko igoera izan zuen.

2017a ekitaldi ona izan zen; izan ere, hiru euskal enpresak, bat industriala, Gestamp; bat teknologikoa, Global Dominion Access; eta higiezin enpresa bat, Neinor Homes, merkatuan gutxienez % 30 jarri zuten, automobilgintzako osagaien fabrikatzailean, akzioen % 60raino, besteetan.

Hemen kalkulu-errore bat egon zen irteera-prezioan; izan ere, Neinorrek bere debutean % 3,1eko balioa lortu zuen bitartean, beste bien kotizazioak jaitsi egin ziren: Gestamp ( % 4,4) eta Dominion ( % 5,8).

2018an, eta energia berriztagarrien gorakadak eraginda, Burtsan kotizatzen hasi zen eguzki-energia fotovoltaikoan espezializatutako euskal konpainia, Solarpack. Getxoko enpresak bere kapitalaren % 37 jarri zuen arrakasta nabarmenarekin; izan ere, inbertitzeko gogoaren ondorioz, bere akzioak % 10 baino pixka bat gehiago balioetsi ziren parkeko lehen jardunaldian.

Guztira, 2015etik, zazpi euskal enpresak – Euskaltel, Dominion, Gestamp, Neinor Homes, Solarpack, NBI Bearings eta Arteche – Bat egin dute lan-poltsarekin. Lehenengo bostak merkatu jarraitu tradizionalean eta azken biak BME Growth bigarren merkatuan.

Zergatik erabakitzen duzu konpainia bat ateratzea Burtsan kotizatzera? Enpresa baten jabeak mugitzen dituzten arrazoiak askotarikoak dira: lehena eta hedatuena konpainiarentzako finantzaketa lortzea da, normalean hedapenari begira. Baina badira beste batzuk ere, hala nola balorazio objektibo bat eduki ahal izatea, kutxa egiteko akzioak saltzea edo publizitate-helburuak ere izan ditzake; izan ere, Burtsara irteteak konpainiak bere aintzatespena eta nabaritasuna handitzea ekar lezake. Familia-enpresetan, konpainian jarraitu nahi ez duten bazkideek lortutako likideziarekin merkatuko prezioetan irteera bat izan dezaten ere laguntzen du.

Nolanahi ere, Euskadin, bereziki, eta Espainiako Estatuan, oro har, gutxi dira burtsara ateratzen diren enpresak. Hala, 2017an, Espainiako parkeko estreinaldien kopurua 6ra mugatu zen. Urte bete beranduago, 5era murriztu zen. 2019an bat ere ez, nahiz eta MABetik merkatu jarraitura salto egin eta 2020an azken hiruhilekora arte itxaron behar izan zen Espainiako konpainia batek, Soltec Powerrek, burtsaratuko zuen irteera bakarra ikusteko. Urrun daude 2008ko krisiaren aurreko zifrak, 25 konpainia atera baitziren 2006an eta 2007an.

Zergatik ez dira enpresa gehiago ateratzen burtsan kotizatzera? Euskal enpresa-iturriek hainbat arrazoi nabarmendu dituzte. “Euskal enpresa-sarea ETEek osatzen dute gehienbat, eta enpresak oso txikiak dira kostuei aurre egiteko eta, batez ere, merkatuetan kotizatzen aritzeak dakartzan informazio- eta erregulazio-eskakizun handiei aurre egiteko. Bigarrenik, familia-enpresek ez dituzte beren tripak erakusten, eta beldur dira konpainiaren kontrola galdu ahal izango ote duten; izan ere, inbertitzaile instituzionalak erakartzeko free-float-ak handia izan behar du, konpainiatik atera nahi izanez gero likidezia izan ahal izateko; eta, hirugarrenik, ez da ahaztu behar burtsa-merkatutik kanpo gero eta finantzaketa-aukera bideragarri gehiago daudela, eta horien artean daudela, adibidez, aipatutako arrisku-funtsak “. Emaitza da kapital pribatuak Burtsa ordezkatu duela enpresetan likidezia lortzeko tresna natural gisa.

Egilea Admin