Inbertsiogileek arriskuagatik duten gosea bihurtu da burtsara joateko katalizatzaile nagusia. Espainiako merkatuan 2020 azido bat izan ondoren – Soltec izan zen estreinaldi bakarra –, aurten Burtsara egindako irteerek indarra hartzen ari dira. Hainbat enpresak planak bertan behera utzi dituzten arren, Linea Directa hiru urteko estreinaldirik onena izan zen apirilean. Orain, Acciona Energian jarriko ditu begiradak, eta uztailaren 1ean egingo du debuta, 2015ean AENArenetik izan den OPV handiena baita.

Galdutako distira burtsara itzultzeaz gain, aseguru-etxearen eta energia garbien enpresaren estreinaldiek lehen lerrora ekarri dute Espainiako merkatuak azken 30 urteetan izan duen joeretako bat: dagoeneko kotizatuta dauden enpresen filialak merkatura ateratzea. Linea zuzenekoarekin batera, azken bost urteetan Dominion, CIE Automotiven filiala, eta Prosegur Cash, izen bereko segurtasun taldearen zatiketa, dira kasurik berrienak. Baina Espainiako merkatua adibidez beteta dago, eta horietako batzuk jada ez dira kotizatzen, matrizeak xurgatu ondoren.

Azken horien artean, Iberdrola Renovables, Ignacio Sánchez Galán buru duen enpresaren filiala, kasurik berriena da. Energia garbien enpresa 2007ko abenduaren 13an atera zen burtsara, akzio bakoitzeko 5,30 euroko prezioan. Bere abenturak gutxi iraun zuen merkatuan. Azken kotizazio-eguna 2011ko uztailaren 8a izan zen; saio horretan, akzioak 1,79 euroan itxi ziren. Lau urte eskasetan, konpainiak % 66 utzi zuen Burtsan. Iberdrolak 2,978 euroan erosi zuen filiala.

Terra, Telefónica Móviles eta Páginas Amarillas, Espainiako telezaborreko hiru filialek matrizeak xurgatutako enpresen zerrenda osatzen dute. Puntocomen burbuilaren eztandak, merkatutik baztertzea eragin zuen. Hiru kasuetan, konpainia horien Burtsako bizitza gehienez zortzi urtera mugatu zen, garaipen handiak eta porrotak pilatzeko denbora nahikoa. Terra izan zen adibiderik onena, Burtsan eman zuen lehen urtean % 13,6 izan baitzen. Arrakasta honen ondoren, Burtsak bizi izan zuen krisi teknologikoak bere hondamendia bizkortu zuen. Negoziazioaren azken egunean, bere tituluak 3,04 euroan itxi ziren, 1999ko azaroan Burtsan estreinatzeko ezarritako 11,81 eurotatik urrun. Lauagoa izan zen Telefonica Mugikorren portaera: 2000ko azaroan debuta egin zuenetik 2006ko uztailean Telefónicak eskainitako trukearen ondoren (matrizearen lau akzio filialaren bost akzio), erorketak % 3ra mugatu ziren.

Cintra matrizean sartutako filialen zerrenda osatzen du. Rafael del Pino buru duen taldearen kontzesioak 2009ko abenduan sinatu ziren, Burtsan estreinatu eta bost urtera, akzio bakoitzeko 8,24 euroko prezioan.

Baina burtsara atera diren filial guztiak ez dira baztertu. Gaur egun, linea zuzenaz gain (estreinaldi handia aurten), badira adibide batzuk oso ondo erakusten dutenak matrizeak zein filialak harmonia bikainean bizi daitezkeela eta merkatuaren onespena jaso dezaketela. Bankinterreko aseguru-etxeak parkeari ekin zionetik, % 31,5 idatzi da. Estreinatu zen egunean bakarrik, % 23. Jokabide on hori ez dator bat Bankinterrek azken bi hilabeteetan izan duen % 6,3ko beherakadarekin. Dominionek, berriz, % 63,7 egin du gora 2016ko apirilean debuta egin zuenetik, eta Prosegur Cashek % 58,2 egin du atzera 2017ko martxotik.

Negozioen biziraupena bermatuta dago

Alfonso de Gregorio Trea AMko errenta aldakorreko zuzendariak azaldu duenez, filialek Burtsan jarraitzea hainbat faktoreren mende dago. Merkatu-giroaz gain, kudeatzaileak nabarmendu du negozioak nahiko desberdinak badira hobeto funtzionatzeko joera dutela eta biziraupena bermatuta dagoela. Horrez gain, adituaren ustez, funtsezkoa da matrizeak filiala ez fakturatzea, baita talde kudeatzailearen kaudimena ere.

Ildo beretik doa Juan José Fernández-Figares, Link Securities enpresako analisi-zuzendaria, merkatura ateratzen den konpainia batean inbertitzeko orduan emaitzak erabakigarriak direla uste baitu. Telefonica Mugikorren eta Iberdrola Renovablesen xurgapenen kasuan, mugimendu “oportunistak” izan zirela uste du adituak, zatien baturak taldeak merkatuan duen balioa handitzeko asmoz. “Bi konpainiek sinergia garrantzitsuak sortzen zituzten bi taldeen oinarrizko negozioarekin, eta, kasu bietan, taldeen etorkizuneko hazkunde-bektore nagusia ziren. Denborak aurrera egin ahala, konpainiak Burtsatik atera zituen matrizeak “, azaldu du Figaresek.

Filial batek Burtsan kotizatzen jarraitzen duen edo errenta 4ko estrategia-zuzendari Natalia Aguirrek kanpoan uzten duen alde batera utzita, adierazi du kotizatutako horien merkatuko debutek baliabideak erakartzeko ez ezik negozioei balioa emateko ere balio dutela, batez ere De Gregoriok dioen bezala filial eta matrizearen negozioa oso desberdina bada, Aguirrek nabarmendu du eragiketa horiekin filialaren negozioari ikusgarritasun handiagoa ematen zaiola eta inbertitzaileei informazio gehiago ematen diela. “Kasu askotan, enpresek filial horietan dituzten partaidetzei balioa eman nahi diete, horien kudeaketaren kontrolari eutsiz”, gaineratu du Figaresek.

Adituak bat datoz eragiketa horien arrakasta edo arrakasta, kasu askotan, merkatuaren abaguneak eta konpainiak lan egiten duen sektorearen aldeko goseak baldintzatzen dutela esatean. Baina hori ez da bakarrik erabakigarria. “Istorio interesgarria kontatzeaz gain, prezioak berebiziko garrantzia du. “Aguirrek azpimarratu du.

Egilea Andoni Beitia