Confebaskek Lanbidearteko Gutxieneko Soldataren igoerarekin zuhurtzia eskatu zuen atzo, baina Euskadin eragina mugatua izango zela onartu zuen. Euskal enpresariak azken asteetako eztabaidan sartu ziren, eta, nahiz eta egia den euskal herritar gutxik dutela lanbide arteko gutxieneko soldata, ostalaritzan, lehen sektorean edo etxeko enpleguan lan egiten dute, beste zerbitzu sail batzuen artean. Jarduera horiek dira, hain zuzen ere, susperraldian atzeratuen doazenak, eta soldata igotzeak oztopoak ekar ditzake bidean.

Hori dela eta, Pablo Martin Confebaskeko Ekonomia arduradunak “kontu handiz” eztabaidatzea eskatu zuen, garrantzitsua delako “bai zenbatekoa, bai Espainiako Gobernuaren igoera aplikatzen den unea”; izan ere, atzo, Espainiako Gobernuak berretsi zuen neurria “berehala” onartuko dela eta ez duela enpleguan ondorio negatiborik izango, PPk dioen bezala.

Eztabaidak atzo, asteartea, jarraitu zuen, gaurkotasun ekonomikoaren urratsa markatuz – Argindarraren prezioa bigarren mailan utziz –, sindikatuen, patronalaren eta Gobernuaren artean adierazpenak gurutzatuz, eta herritarren artetik zarata ateraz. Isabel Diaz Ayuso Madrilgo Erkidegoko presidentea ere auzi batean sartu zen, eta Nadia Calviño presidenteordearen eta Yolanda Diaz Lan ministroaren arteko tirabira amaitzean argituko da. Edo bestela esanda, kutxako giltza duen sozialisten eskuaren eta gastuaren ikuspegi urriagoaren eta Podemosen bandera daramanaren arteko lehia.

Isabel Rodriguez Espainiako Gobernuko bozeramaileak atzo, asteartea, ez zuen argitu nahi izan LGSren igoera irailean egingo den, Diazen taldeak defendatzen duen bezala, edo urrian, Calviñok proposatzen duen bezala. Igoeraren zenbatekoa ere ez zuen zehaztu. Rodriguezek egin zuena izan zen Espainiako Gobernuak gutxieneko soldata legegintzaldi honetan batez besteko soldataren % 60ra igotzeko duen “konpromisoa berretsi”. Halaber, “Nahia” eragile sozialek igoera adostea dela azpimarratu du.

Ez da erraza izango. Lehenik eta behin, teknikoki sindikatuen eta patronalaren arteko negoziazioa joan den astelehenean akordiorik gabe amaitu zelako. Eta, batez ere, Antonio Garamendi CEOEko presidenteak atzo itxi zuelako berriro ate hori. “Ez gara esaten ari igotzen ez denik, orain igotzen ez denik, erortzen ari denarekin”, adierazi du Garamendik Radio Intereconomia irratian.

Bestalde, Lorenzo Amor Langile Autonomoen Elkarteko (ATA) presidenteak esan du egungo egoera ekonomikoarekin ez dela une “egokia” Gobernuak soldata erreferentziaren igoera proposatzeko. AMORrek Telecincon egindako elkarrizketa batean azaldu zuenez, LGSak gora egiten duenean, kaltetuak ez dira enpresa handi eta ertainak, baizik eta “oso txikiak eta beren ardurapean enplegatuak dituzten autonomoak”.

Baina sindikatuetatik ere errezeloak daude Gobernu zentralari laguntzeko gai horretan. Unai Sordo CCOOko idazkari nagusiak esan du zaila ikusten duela sindikatuekin 2021erako akordioa lortzea, baldin eta ez badu bermatzen LGSa gutxienez 1.000 eurokoa izango dela 2022ko urtarrilaren 1ean, eta horrek gutxienez 50 euroko jauzia suposatuko luke egungo kopuruarekin alderatuta. Hala, Sordok onartu egin du orain igoera bat babestea (12 eta 19 euro artean, 15 gutxi gorabehera), baina hurrengo hilabeteetako kopurua berrikustea, beste 35 euro gehituta.

UGTk beste kontu batzuk egin ditu, eta Pepe Alvarez idazkari nagusiak 25 eta 30 euro arteko igoera defendatu du aurten, eta enpresariak barne hartuko dituen akordio bat lortzeko beharra azpimarratu du, Espainiako batez besteko soldataren % 60an kokatu ahal izateko, 1.100 euro inguruan, legealdi honen amaieran. Alvarezen ustez, negoziazioa epe ertainera bideratu behar da, 2023ko horizontearekin eta mailaz mailako igoerekin, eta CEOek aukera hori arrazoi politikoengatik errefusatzen duela uste du.

Egilea Admin