Estatuko gobernuak lan-erreformaren negoziazio-mahaiaren bileran planteatu du plantillaren % 15eko behin-behinekotasunaren muga malgua izatea eta sektore batzuetako negoziazio kolektiboan ehuneko handiagoa arautu ahal izatea.
Elkarrizketa sozialeko mahaiko iturriek baieztatu dutenez, orain arte gehienez ere % 15eko behin-behinekotasuna planteatu da, eta patronalak baztertu egin du joera ideologikoa izateagatik; ehuneko hori ere ez dago erabat itxita, eta negoziazioan zehar alda daiteke.
Joaquín Pérez Rey Estatuko Enplegu idazkariak adierazi du prest zegoela % 15eko proposamenari aldaketak egiteko.
Esan duenez, ikusi behar da gehieneko denborazkotasun-muga hori “solaskide guztien interesetara egokitzen den, aldatu edo indibidualizatu daitekeen, bereizketarik egin ez dadin eta eraginkorragoa izan dadin”.
Azaldu duenez, puntu hori eta aldi baterako kontratuetan mugatu beharreko kausen birdefinizioa “eztabaida betean” dauden gaiak dira.
PATRONALA SEKTOREKO HITZARMENAREN AURKA
Behin-behinekotasuna mugatzearekin batera, patronalak negoziazio honetan planteatutako beste “marra gorria” enpresa-hitzarmenaren prebalentzia indargabetzea da.
Enpresa handiak ez daude prest sektoreko hitzarmena berriro lehenesteko, nahiz eta Nadia Calviño lehen presidenteordeak neurri horrek soldaten prekarietatearekin amaitzeko duen garrantzia azpimarratu duen.
2012ko PPren lan-erreforman ezarritako enpresa-hitzarmenaren nagusitasunak eragin du, Calviñoren ustez, zenbait arlotan, hala nola pisu-zerbitzarienean, soldatak gutxitu dituen beheranzko lehia bultzatzea.
Enpresa txiki eta ertainak, berriz, beldur dira sektoreko hitzarmenaren prebalentziara itzultzeak ez ote dituen enpresak gehiago “sindikalizatzen” amaituko, eta arrisku hori enplegu-egonkortasuneko mekanismo berrian ere ikusten dute; izan ere, enplegu-egonkortasuneko mekanismo horrek laguntza iraunkorrak ezarriko dizkie aldi baterako lan-erregulazioko espedienteei, krisialdietan kaleratzera jotzea saihesteko.