“Ongizate-estatua ordaindu behar da, eta hori horrela ordaintzen da gurearen antzeko ereduak dituzten herrialde guztietan”. Horrela defendatu zuen atzo, asteartea, Jose Luis Escrivá Gizarteratze, Gizarte Segurantza eta Migrazio ministroak etorkizuneko pentsioen ordainketari aurre egiteko kotizazioen igoerari buruz Gobernuak eta sindikatuek lortutako akordioa. “Egin duguna igoera izugarri neurritsua da”, adierazi zuen Escrivak, eta gogorarazi zuen pentsioen belaunaldien arteko ekitatea bermatzeko Unean sinatutako akordioak hilero 10 euroko igoera ekarriko diela enpresei 2.000 euroko batez besteko kotizazio-oinarrirako, “Nahiko erabilgarria eta onargarria”.
Ministroak adierazi zuen, halaber, Espainiak bere inguruko herrialdeen “oso azpitik” dauden kotizazioei lotutako lan-kostuak dituela. “Espainia, lan-kostuei dagokienez, egiten ari garenari marjina eta lasaitasuna ematen dion egoeran dago”, defendatu zuen.
Gobernuak belaunaldien arteko ekitate mekanismo berria hitzartu zuen astelehenean UGT eta CCOOrekin, gizarte-kotizazioetan 0,6 puntuko igoerarekin hamar urtez, pentsioen itsulapikoa deiturikoa betetzeko helburuarekin, baby boom-aren belaunaldiak erretiroagatiko gastua handitu duelako. Escrivaren arabera, CEOE eta Cepyme patronalek gainditu duten akordioak Gizarte Segurantzaren erreserba-funtsa (pentsioen itsulapikoa) berraktibatzea ekarriko du. Orain 2.000 milioi baino ez dira geratzen, eta Gobernuaren kalkuluaren arabera, aldiaren amaieran 50.000 milioi erabili ahal izango dira.
Isabel Rodriguez Lurralde Politikako ministro eta Gobernuko bozeramailea ere akordioaren alde atera zen, esan zuenez, “Gaurko eta biharko” pentsiodunei lasaitasuna ematen dielako eta PPren erreformaren jasangarritasun-faktore indargabetuak ekarriko zituen murrizketak saihesten dituelako. Azpimarratu zuenez, beste urrats bat da pentsioen sistema publikoaren aldeko apustuan eta “guztiontzako bidezko berreskurapenean”, 2013ko erreformak PPren jasangarritasun-faktorea indarrean jartzeak ekarriko lituzkeen murrizketak saihestuz. “Mekanismo garrantzitsua da pentsioak mantentzeko, eta ekitatiboa da, eta askoz ere okerragoa litzateke orain horri aurre ez egitea”, azaldu zuen Rodriguezek, PPren erreformak pentsioetan eragingo lukeen murrizketa % 20koa izango litzatekeela uste baitu. Pentsioek 200 euro galduko lituzkete, orain kotizazioen igoerak langilearen 2 euroko ekarpena suposatzen duenean. “PPk pentsioak murriztu eta itsulapikoa hustu zuen, eta guk pentsioak igo ditugu eta bermatu egingo ditugu”, gaineratu du.
Hala ere, Pilar Gonzalez de Frutos CEOEko presidenteorde eta Unespa aseguruaren patronaleko presidentearen ustez, “Hau da unerik txarrena enplegua sortzeko presio fiskal handiagoa sortzeko”. “Pentsio-sistemaren iraunkortasunerako mekanismorik onena enplegu sendo bat da, kotizazioen bidez prestazioak bermatu ahal izateko”, adierazi zuen CEOEko presidenteordeak TVEri egindako adierazpenetan. González de Frutosen arabera, susperraldia oraindik finkatu ez den testuinguruan gertatzen da neurria, eta hornidura-arazoengatik, energiaren kostuarengatik eta gutxieneko soldataren igoera berrien eta zerga-erreformaren iragarpenengatik tentsioak jasaten dituen enpresa-jarduerarekin.
“Nik ez nioke mekanismo deituko kotizazioak handitze hutsari. Ekitatea? Beno, agian, baina belaunaldien artean ezer gutxi du, azkenean gaur egun lanean ari den belaunaldi baten eta, batez ere, gazteen pisua bereganatzen duelako “, gaineratu zuen. “Berdin dio banaketa, azkenean soldata-kostuak dira, eta horrek kalte egingo dio langabezia-tasa hain altuak dituen herrialde batean enplegua sortzeari, batez ere biztanleria gazteari eraginez”, gaineratu zuen.
Ildo horretan, UGTko idazkari nagusi Pepe Alvarezek deitoratu egin zuen CEOEk negoziazioaren esparruan kontraproposamendurik ez aurkeztea, eta baztertu egin zuen enpresariekin adostasunik ez izate hori Bruselarekin arazoa izatea, berreskuratze-funtsetik 10.000 milioi euro jasotzeko. “Patronalak besteok aurrerapausoa emango genuela jakinda jokatu du”, argudiatu du Alvarezek, eta jarrera “insolidarioa” izatea leporatu dio enpresa-erakundeari, eta bere konponbideak publikoki planteatzeak ekarriko lukeen “kostua” bere gain hartu nahi ez izatea, hala nola erretiro-adina handitzea eta pentsioak murriztea.