24.700 ibilgailu inguru matrikulatuko dira aurten Euskadin, hau da, % 14 gutxiago 2020ko kopuruekin alderatuta, eta agerian uzten du “merkatuaren ahultasuna”, 2019ko kopuruetatik “oso urrun” geratuko baita, orduan 29.776 ibilgailu saldu baitziren. Merkatuak ” % 13 errebotatuko du” 2022an, “25.000 matrikulazio eskasera” iritsiz, Faconautorentzat MSI aholkularitza-enpresak egindako aurreikuspenaren arabera.

Datu horiek Faconauto kontzesionarioen patronalak eman ditu ezagutzera, Donostian, Gipuzkoako Automozio Enpresarien Elkartearekin (AEGA), Bizkaiko Kontzesionarioen Elkartearekin (ACV) eta SEA Arabako Enpresekin batera antolatu duen Euskadiko Automozioaren II. Jardunaldian.

Azaldu dutenez, Estatuko merkatua 855.000 matrikulazio ingururekin itxiko da aurten, 2020ko kopuru bera, eta 2022an hazkundea % 13koa izango da, milioi bat salmenta inguru izateko.

Patronalarentzat, egoera hori azaltzen duten hiru egoera daude. Lehenik eta behin, ekitaldi honen bigarren erdian bereziki, sektorea “oso hunkituta geratu da mikrotxipen krisiaren eta horren ondoriozko ekoizpen-krisiaren ondorioz”, eta, horren ondorioz, emakidadunek ibilgailu gutxiago izan dituzte merkaturatzeko.

Horri gehitu behar zaio “erosleak gero eta ziurgabetasun handiagoa sentitzen duela bere ibilgailuaren teknologiaren alde egiteko orduan”, eta, azkenik, pandemiaren ondoren kontsumitzailearen konfiantza “mantso suspertzen” ari dela.

Faconautok adierazi duenez, aukerako ibilgailuan antzeko egoera gertatzen da, eta aurtengo ekitaldian nolabaiteko susperraldia ikusiko da, Euskadin erabilitako 76.000 auto salduko baitira, 2020an baino % 7,5 gehiago, baina pandemiaren aurreko transferentzien kopuruak ere ez ditu berreskuratuko, orduan 81.000 unitate baino gehiago izan baitziren.

Jardunaldian, ibilgailuen banaketa eta konponketaren sektorea bizitzen ari den “trantsizio hirukoitza” aztertu da: digitalizazioa eta ibilgailuak saltzeko kanal berriak, trantsizio ekologikoa eta mugikortasun berriaren lurralde-kohesioa.

Horren harira, Faconautok adierazi duenez, “Funtsezkoa da Espainiako emakidadunen jarduera eta segurtasun juridikoa babestea, autoak zuzenean saltzeko online kanala erabiltzen duten eragileen aurrean”.

Kontzesionarioen patronalaren ustez, sektorearen trantsizio ekologikoak “autoaren fiskalitate berri bati ekitea eskatzen du, berdea izango litzatekeena eta ibilgailuaren erabilerari lotuta egongo litzatekeena, eta ez edukitzeari”. Trantsizio hori ibilgailu elektrikoa “herritarren base zabalago batera iristean” ere gertatzen da.

Mugikortasun elektrifikatua

Bere ustez, “Mugikortasun elektrifikatuaren etorrera demokratizatzeko arazorik handiena kargatzeko puntu publikoen falta da”. Euskadin, gaur egun, 443 karga-puntu publiko daude, eta Faconautok kalkulatu du Euskadi “atzeratuta ez geratzeko” 15.000 puntura iritsi beharko litzatekeela 2030ean.

“Mikrotxipen krisiaren ondorioz, gure sektoreak bizi duen trantsizioa pixka bat zailagoa da. Datorren urteko bigarren seihilekotik aurrera arazo hau pixkanaka erregularizatzen joatea espero dugu “, adierazi du Gerardo Perez Faconautoko presidenteak.

Era berean, automobilgintzak, bitartean, “Europak markatzen digun ikatzik gabeko mugikortasunerako trantsizioarekin bat egiten jarraitu behar du, baina mugikortasun hori, batez ere, herritarren beharrak kontuan hartuta egin behar da, ezin baita mugikortasun eskubidea murriztu”.

Bestalde, Javier Bagues AEGAko Salmenta Sektoreko presidenteak azpimarratu du garrantzitsua dela “pertsona guztien mugikortasun-beharrei erantzutea, trantsizio justu eta orekatu bat sustatzea”, eta berariaz eskatu dio euskal administrazioari “sentikorra izan dadila sektoreko salmenta eta salmenta-ondoko salmenta osatzen duten ibilgailuen merkataritza- eta konponketa-enpresen beharrizanekin”.
Euskadi “.

“Familia-enpresek, enpresa txiki eta ertainek eta mikroETEek osatzen duten gure enpresa-ehunak bermatu ditzake hobekien herritar guztien aukeratzeko askatasuna eta mugikortasunaren segurtasuna, ulertzen du aldaketa eta onartzen du, baina ezin du prozesu hori egin, inposatu egin baitzaio, orain guztiz ezinbestekoa den laguntza instituzionalik gabe”, ondorioztatu du.

Egilea Andoni Beitia