Sua lau aldeetatik. PPren baroiek metxa pizten dute zerga-maukekin. Hain sugar hedakorra, non gobernu amorratu bat aberastasun handien poltsikoak erretzen saiatzen baita. Gainera, gasolina botatzen jarraitzen dute destainaz Konstituzioaren aurkako epaile-sorta hori, Lesmes benetan dimititzera daramana. Eta Page ausarta irteten da berriro, beretako askok isilean partekatzen duten hitzaldi sutsu batekin, baina bera bakarrik ausartzen da, bertso solte gisa liluraturik, ordena nagusiaren suminduraren aurrean damurik gabe esatera. Nahiz eta erreboltari sutsu izateko han dagoen Macarena Olona lotsarik gabe azaleratzen VOXen partekatzen zituen lotsak, harik eta txanpona atera zen arte. Cayetana Álvarez de Toledo markesa harroputza ere ez dabil atzean, Katalunia horretarako 155 hezitzaile kezkagarria bere alderdiari benetako erronkan jarrita, bere harrotasun intelektualetik ulertu gabe jarraitzen baitu. PPrekiko desleialtasun handiagoa, agian Mario Conderen lagun berriak Abascalen eskuinean utziko duen hutsunea betetzeko adina barkamen.
Botoaren bilaketa desesperatuan, hauteskunde-gaitasuna eta estatu-erantzukizun teorikoa duten bi alderdi bakarrak nahita erabaki dute beren zoria fidatzea pobreen eta aberatsen arteko gurutzada elikatzeko. Batzuk, PFEZaren tarte autonomikoa jaitsiz eta Ondarean doakoa dena. Beste batzuek, hiltzetik jauzi eginda, eta beren ohiko babes parlamentarioetako inoren esku utzi gabe, bazkideen sakonera progresista sakoneko ideia bat onartzen dute, nahiz eta duela hiru hilabete gutxietsi zuten ideia bera izan, milioidunei teorikoki torlojuak jartzeko asmoz.
Oso egingarria da bi keinu kontrajarriak, paradoxikoki, galeriarako keinu hutsetan amaitzea. Intxaurrak baino zarata gehiago egotea. Kontuak ematerakoan funtsezko ekarpenik ez egitea. Baina haien efektu-kolpea ukaezina da, duten karga ideologikoagatik. Beren hooliganak sutan jartzen dituzte. Agintzen duenaren eta oinetan belarra ebaki nahi dionaren arteko benetako gorputza. Feijoo pozik dago maniobraren hedatze-uhinarekin, batez ere Moreno Bonillaren apustuarekin. Batez ere, Escrivá ministroaren urduritasun neurrigabeko erasoa ikusi ondoren, Gobernua mahuka ateratzera behartu baitzuen, zergen zentralizazioaren aldeko apustu dohakabe hori atzerapenik gabe itzaltzeko, bizi den herrialdeko lurralde-eredua ahaztuko balu bezala.
PSOEk eta PPk zeharka zaintzen dute elkar, larrituta, beren zortearen bilakaera ukabil batean sartuta sentitzen dutelako. Bat-bateko kontraprogramaziorako aukera eta titular errinbombanteen eta atxikimendu hautsezinen bilaketa desegokia, duela egun batzuk gertatu zen bezala. Page bakarrik atera zen berriro gidoitik. Gaztela-Mantxako porrot beldurgarri baten kezka du, iragartzen ari den hondamendi horren errudunei izenik gabeko izena jartzeraino. Moncloan nekatzen ari dira beren gaitzespenak jasaten. Arrazoirik falta ez zaion arren, hobe omen da isiltasun konplizeari elkartasuna adieraztea, haize urakanatuak astintzen ari diren honetan.
Inflazio kezkagarriko eta kezka sozioekonomikoko garaietan, fiskalitatea ez da kontu hutsala. Populismoaren tentazioa ordaintzen du, hegan egiteko neurri efektisten tentazioa. 2023ko maiatzetik presaka begiratzen duten horiek, disimulurik gabe libratzen hasia den azterketa beldurgarri eta desiratu hori. Bertara joan zen Feijoo zuhurra, eta bertara joan zen Sánchez erretorea. Galiziarra zuhurra da, bere ustez Rallya oso luzea izan daitekeelako sailkapen nagusietara arte eta Galizia ez den Madril honengatik, batez ere txarrerako. Presidente sozialistari desafio egiten dio, bere DNAn doakiolako tipoak jokatzen duenean ohi dituen jaurtiketak eta zorte-tantak, maiz eta maltzurkeriaz jokatzen duena. Oraingoz, inoiz ezagutu den gastu-sabairik handiena izateak dakarren loria dastatzen du.
Ahalik eta bibraziorik onena, hilkorren erkidegoak hurrengo udal eta autonomia erkidegoetako botoen zenbaketatik bertatik hautematen duen agintaldiaren azken txanpan bidea erraztuko dioten aurrekontu hedakorrak onartzearekin amesteko. Ordura arte, hor hilezkor geratzen da Nazio Batuen Erakundearen esparru ordainezinaren barruan formaz zorrotz zaindutako esku-hartze hori, bere proiekzio partikularra zizelatzen jarraitzen duena. Hurrengo urratsa, Internazional Sozialistaren agintea. Sanchezen lankide asko, Cibelesen inguruan zinegotzi hasi berria zen garai hartan, begiak igurzten ari dira etengabe.