Autoko erregai-biltegia betetzen dudan bakoitzean, emazteari deitzen diot esanez mugikorrera alarma iristen den banku-kargua ez dagokiola inolako gasturi (bitxietan, oparietan edo loreetan), baizik eta gordailua bete dudala zirkulatzen jarraitu ahal izateko.
Hori dela eta, haserre ikusten dut herrialdeko errealitate mediatikoak erregaiaren edo argiaren kostuaren igoeran zentratuta egoteari utzi diola, emerituari buruzko informazioarekin inbaditzeko, herritar arruntarentzat benetan garrantzitsuena Juancarrek Zarzuelan lo egingo duen edo ez balitz bezala.
Esaera zaharra hegazkin pribatu batean sartu da berriro, kostata, norengana joan behar izan du, potosi bat, eta agerian utzi du, pastoiaz gain, familia bisitatzeak eta belaontzian irteteak justifikatu egiten dituela hutsarte hegazkinak behar dituen milaka litro erregaiak eta benetako apetak sortutako kutsadura izugarria.
Hori guztia, Europar Batasunak, Errusiako gasarekiko mendekotasun energetikoa murrizte aldera, REPower EU plana aurkeztu duen une honetan, berriztagarrien parte-hartzea handitzeko, epe laburrean hornitzaileen energia-hornidura dibertsifikatzeko eta energia-eraginkortasuna sustatzeko helburuarekin.
Erkidegoko Gobernuak aurkeztutako planak, prentsa espezializatuan irakurri ahal izan dudanez, energia berriztagarriek mix energetikoan duten ekarpena handitzea proposatzen du, eta, horrela, gaur egun 2030erako markatutako % 40tik % 45era handitzea proposatzen du. Horren ondorioz, 2030erako 1.236 GW energia garbi daude, Fit for 55 paketean hasieran planteatutako 1.067en aldean.
Epe luzera, Europako Erkidegoaren asmoa da eguzki-energiak eta energia eolikoak sistemako elektrizitatearen % 66 ekoiztea 2050ean, hau da, tasa bikoiztea egungo % 33tik. Esparru horretan, helburua da eolikoak EBren energia ekoizteko ahalmenaren % 31 ordezkatzea, eta gehiena, % 35, eguzki-energiatik etortzea.
Dirudienez, finkatutako helburuak bete ahal izateko, era guztietako energia berriztagarriak martxan jartzea bultzatu beharko da, eta horretan Europako herritar guzti-guztiak inplikatu beharko gara, berriztagarrien txipa gure bizitzetara integratzeko.
Begiradek, gehienbat, energia fotovoltaikoari eta eolikoei erreparatzen diete, eta bizitegi-eraikinetako teilatuetan, instituzionaletan edo industrialetan plakak jartzeak oraindik ibiltzeko ibilbide luzea duen arren, egia da eguzki-baratze moduko plakak eta altueretako aerosorgailuak jartzeak, jakina, polemika sortzen duela lurzoru berriztagarrien eta nekazaritzaren arteko orekaren dimentsioari buruz.
Sinplismoan erori gabe, berriztagarriak nahi ditut, baina ez hurbil, egia bada gurea bezalako lurralde batean, batez ere Bizkaian eta Gipuzkoan, non nekazaritza-lur onak urriak diren, azpiegitura horiek instalatzea kontu handiz eta lehen sektorearekiko sentikortasunez aztertu behar da.
Hala ere, oso deigarria egiten zait herrialde honetan, Euskadin, batez ere basogintzan, herri-hitzarmenik egin ez izana, eraikin publikoen energia berriztagarria, gutxienez, biomasa izan dadin, tokiko egurrean oinarrituta sortua. Erakunde publikoek gainerako biztanleek jarraitu beharreko eredua izan beharko lukete, eta, aldi berean, trakzio-elementua izan beharko lukete euskal basogintza-sektore osorako, mendi-jabe diren baserritarretatik hasi eta eraldaketa-industriaraino eta katearen gainerako kate-mailetaraino.
Ondo kudeatutako mendia eta zaindutako basoak nahi ditugu, edo basoak, batzuei deitzea gustatzen zaien bezala, baina, aldi berean, ez dugu lehentasuntzat hartzen erakundeek bultzatutako edo lagundutako etxebizitza babestuen eraikuntzan egurra erabiltzea, edo biomasarentzako lehentasunik ere ez dugu ezartzen energia berriztagarrien planteamenduetan, zoritxarrez, basoak gero eta egoera kezkagarriagoan ditugunean.
Baso-eztabaida boladan dagoen honetan, komenigarria litzateke erakunde publikoek, txikienetik handienera, eta alderdi politikoek gai horri buruzko adostasuna lortzea eta biomasa herrialdeko energia berriztagarri gisa finkatzea.
Asko dugu jokoan.